part 14

17 2 0
                                    


... ၅ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာ္...

အခ်ိန္ေတြဟာ...ေျပာင္းေရြ႔ၾကာျမင့္
လာၿပီျဖစ္သည္။
ဥဒါန္း အဖို႔အရာရာ အေနသားက်ခဲ့
ေပၿပီ။ အသက္ကိုလဲ ေမ့ျပစ္ႏိုင္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္...တစ္ခါတေလ...မဖိတ္ေခၚပဲဝင္
လာတတ္ေသာ...ကြၽန္ေနာ္သူကိုေႁခြခဲ့တဲ့
အနမ္းေလးသည္အေတြးထဲဝင္လာတတ္ကာ
ငိုမိပါသည္။

'tee...tee..''

'helloေျပာ ၾကယ္ေလး...'

'...................
....
....'

ဟိုဖက္က ေျပာစကားေၾကာင့္
ကြၽန္ေတာ္ မ်က္နာအနည္းငယ္ပ်က္သြား
ရသည္။

'ဒါဆို ကြတ္တိပဲေပါ့...
ၾကယ္ေလး...မင္း အားလံုးစီစဥ္း
ထာေပးပါ။''

'..........'

'ရၿပီေနာ္...ဒါပဲမလား''

ၾကယ္ေလး ဆိုတာရယ္မည္သူနည္း။
ေယာက်္ားေလးေလာ
မိန္းမေလးေလာ............
...........................................
'အသက္...'

'ေျပာေလ မႈံ...''..

'ေနာက္တစ္ႏွစ္ဆိုပဲ...
လက္ထပ္ေတာ့မယ္ေလ....'

'innေလ...''

'ကိုကို...ကိုေခၚထားတာတယ္...''

'သိပ္ေကာင္းတာေပါ့...''

အသက္...ဒုတိယ ေျခလွမ္းအတြက္...
ေအာင္ျမင္ေတာ့ေပမည္။
ကြၽန္ေနာ္ ခံစားရသလို ခင္မ်ားရဲ႕
ညီမေလးလည္း...ကြၽန္ေတာ္ထက္
ပိုခံစားေစရမယ္။

ခင္မ်ား႐ွိေနေနရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့
ခင္မ်ားရဲ႕ အသည္းႏွလံုးကိုလည္းလည့္စား
မယ္ဆိုတာ...ခင္မ်ား
ေကာင္းေကာင္း သိထားဖို႔လိုတယ္...
ကိုဥဒါန္းေျမ............

'မႈံ...ကိုယ့္ကို ခြင့္ျပဳဦး'

'inn'

%%%%%%%%%%%%%%%

အသက္လည္း...အေဖျဖစ္သူရဲ႕...
အေမြကို ပိုင္ဆိုင္ရ႐ွိၿပီးေပၿပီ...သည္လုပ္ငန္း
သည္.....အလုပ္ႀကိဳးစားရင္းျဖင့္...
ကိုဥဒါန္းေျမ ကိုပို၍ ေမ့ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း...
အတိတ္ကိုျပန္လည္ေတြးမိတိုင္း....
မ်က္ရည္ေလးရစ္ဝဲလာမိသလို....ေဒါသ
ထြက္မိသည္။

ကိုဥဒါန္းေျမ...ခမ်ား ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕
ႏွလံုးသားကိုလည့္စားခဲ့သလခု....
ခင္မ်ားရဲ႕ႏွလံုးသားကြဲမစ္ေအာင္ကို...
လည့္စားျပစ္မယ္......

Love SickWhere stories live. Discover now