VACATION

CHAPTER 2

Niyaya ako ng aking pinsan, kaya sumama ako kahit hindi ko alam kong saan kami pupunta.

"Saan tayo pupunta?"
"Basta huwag na maraming tanong."

I didn't pay attention to how tired I felt because my cousin and I walked so far away, so I just enjoyed myself in the beautiful scenery.

In the city at this time, it's boring to go out dahil sa sobrang init, but here in the province the weather is different.

"Nandito na tayo."
"Wow!" Mangha kong sabi, "Ang ganda dito insan."

We are on the beach, there are many coconut trees. The water is very clear, the sand is white and the surroundings are very clean. Pakiramdan ko nasa ibang bansa kami sa sobrang ganda ng lugar.

"Hey! Pre, nandito kami."

Nakarinig kami ng sigaw sa unahan, dahil sa silaw ng araw hindi ko makita masyado kong sino ang sumigaw.

"Do'n tayo sa kanila, hali ka na."

I took a picture while following my cousin. Hindi ma wala-wala ang mga ngiti sa ganda ng paligid.

"Buti naka punta kayo. Hi Joyce."
"Oh! Hi, Vinz."
"Syempre, minsan lang tayo mag sama-sama. Sinama ko na rin pinsan ko para naman ma enjoy n'ya ang lugar natin"

Busy ako sa kakatingin ng mga picture ko sa aking phone, buti na lang talaga naka suot ako ng summer short at manipis na puting tshirt excited na ako maligo.

"You're here."

I quickly raised my head when I heard the familiar voice. "H-hi." Napatulala ak sa lalaki for the second time. I was impressed with this man, he was wearing a blue summer tshirt that suited him and the two buttons were open near the chest.

"Hoy, Ang laway mo tumutulo."
"Ang yummy niya insan."
"Type mo?"
"Ha? HINDI ah!"

Napalakas yata ang pag sabi ko kaya napatingin ang tatlong lalaki sa akin.

"Okay ka lang Joyce? Bakit namumula ka?"
"Naku! Okay lang ako Jhon. Mainit lang."

Tinignan ko ng masama ang pinsan ko naka ngisi lang ito sa akin

"Maliligo ka ba?"
"Yes!"
"Na ganyan ang suot mo?"

Napatingin ako sa suot ko wala naman ako nakikita problema. "Bakit?"

"Wala, maligo ka na."
"I-ikaw?"
"Maya-maya. Babantayan kita."
"Ha?

Napatingin ako sa paligid hindi naman gaano kadami ang mga naliligo. Sa unahan ng pwesto namin meron isang grupo na mag kaibigan na hindi mag kalayo sa edad namin, sa likod naman ng pwesto namin ay isang pamilya masayang kumakain at nagkakantahan.

"Maligo ka na, dito lang ako."
"Wala naman seguro masamang tao dito?"
"Wala, pero manyak madami."
"Grabe ka naman."
"Maliligo ka ba o hindi?"

Seryosong baling n'ya sa akin kaya napatayo ako."Ito na nga maliligo na. Bakit ba ang init ng ulo mo."

Iniwan ko sa tabi niya ang tsenilas at cellphone ko. Para akong bata na first time nakakakita ng dagat sa sabrang excited ko tumakbo ako.

"Whoa! HEAVEN!"

Masayang kong sigaw, tumingin ako sa kinaruruanan ni Jayson nakaupo ito kong saan ko siya iniwan.

"Kahit seryoso ang mukha nito ang gwapo parin."

Kumaway ako ng tumingin siya sa akin, Naibaba ko dahan-dahan ang aking kamay na may kumaway na lalaki sa akin.

Hindi ko pinansin ang lalaki nagpatuloy ako aa ginagawa ko nakipag laro sa alon.

"Let's go!"
"Ay butiki!"

Napatili ako ng may bumulong sa tenga ko. "Ano ba Jayson! Bigla-bigla ka na lang sumusulpot na parang bulate."
"Uwi na tayo."
"Agad-agad?."
"Tayo na."
"Ayaw ko pa!"
"Huwag na matigas ang ulo. Tayo na!"
"Bakit ba? Nag-enjoy pa ako. Kung gusto mo umuwi. Go! mauna ka!"
"Hindi kita puwede iwan dito. So, Tayo."

Wala na ako magawa kundi sumunod sa lalaki. Naguguluhan ako ugali niya pa iba-iba daig pa ang babae.

"Suotin mo!"

Muntik ko na hindi masalo ang damit na binigay niya sa akin. Walang sabi-sabi sinuot ko ang damit niya napapikit ako ng maamoy ko ang pabango niyang kumapit sa katawan ko.

"Tayo na."
"Teka lang, iiwan ba natin sila insan?"
"Umalis na sila."

Susunod na sana ako kay Jayson na nagsimulang maglakad palayo ng may humarang sa akin na lalaki.

"Hi, miss.
"H-hello."
"Puwede ko ba makuha ang number mo?"
"Ha?"
"Ako 'yong kumaway sayo kanina."
"Nag kakamali po kayo, hindi ikaw ang kinawayan ko kanina. kundi siya." Turo ko kay Jayson na nag-hihintay na sa akin."Excuse me."
"Wait, Kahit name mo na lang sa Facebook."
"Joyce Reyes."
"Thank you, by the way i'm Dave Chua. Uuwi na ba kayo?"
"Gusto ko pa sanang mag-stay pero mukhang kailangan ko nang mauna ssayo."

"Hindi pa ba tayo aalis?" Nababagot na sabi ni Jayso.

Nagmamadali ako sumunod ako kay Jayson, at baka tuluyan n'ya na ako iiwan. Naramdaman kong nanunuyo na ang lalamunan ko. Kanina pa kasi ako hindi nakakainom ng tubig.

"Bibili muna ako."
"Okay!"

Akala ko pa naman, sasamahan niya akong bumili. But i believe nag-stay siya sa puno ng niyog hinintay lang ako makabalik.

"What was her name again?" Jayson asked me habang naglalakad kami pauwi. I rolled my eyes at hindi siya sinagot.

"Bakit mo binigay ang pangalan mo?"
"Bakit? Bawal ko ba ibigayn?" Sarkastikong tanong ko. I noticed na parang wala siya sa sarili."Okay ka lang?"
"Hindi! Masama ang pakiramdam ko."
"Masama ang pakiramdam?"
"Oo bakit? Ano bang alam mo sa nararamdaman ko?"

Bigla ako nag taka, bakit parang kasalanan ko naman."Oo nga naman." Nauna ako maglakad sa kanya kasi pakiramdam ko namumula na ako sa sobrang hiya.

"Ang ibig kong sabihin, Bakit ka pa pumunta dito kung may sakit ka?" Humarap ako sa kanya. And there i was stunned. Nakatitig lang ako sa kanya." Jayson," I whispered.

Tumingin siya sa'kin."Bakit?" tanong niya.

"Hanggang dito na lang ako, Salamat!"

Tumingin nang diretso sa mga ko si Jayson kaya hindi ako nakagalawa sa kinatatayuan ko. Kong isa lang ako ice kanina pa ako natunawa sa mga tingin niya sa akin.

"Okay, ingat ka."He said. 'yon lang? Hindi n'ya ako pipilitin na ihatid sa harap ng bahay nami?

Ngumiti siya nang mapait at umiwas ng tingin."Mauna na ako."