WTRP 3: Blockmail

Start from the beginning
                                        

"Stop!!" Pagpipigil ko.

"Why? Im just doing what I am suppose to do!"

"Bakit ba kailangan mo tong gawin Maxine?!" Napalakas ang boses ko dahil sa tensyon. Nararamdaman ko nanaman ang namumuong luha sa mga mata ko. And I hate that feeling it makes me weak.

"Ginagawa ko to dahil sa lagi mong pagiging mataas! And im not the one who should you blame! Blame yourself bitch! Ikaw ang gumagawa ng sarili mong ikakasira! Hindi mo ako masisisi kung gagawin ko to dahil yun ang gusto ko..." Sarkastiko nitong sagot.

"B-bakit ba hindi mo na lang matanggap na ako talaga!? Bakit kailangan mo pang ipilit yung sarili mo kung di mo naman talaga ako kayang higitan?!" Nangilid ang luha ko at hindi maintindihan ang nararamdaman. Naghalo halo na ang galit, takot at inis ko sa babaeng nasa harapan ko ngayon.

"Coz im not satisfied on what Im having right now! Simple as that!"

"Please... Don't spread it..."Pagmamakaawa ko sa kanya ngunit tinawanan lang ako nito.

"No."

Tinuloy nito ang ginagawa niya kaya napilitan akong hablutin ang phone niya.

"Give me back my phone!"

"No. Hindi ako ang nasa video na to at hinding hindi mo ko masisira" Gigil na sambit ko habang direktang nakatingin sa mata niyang naghahamon.

"Ayaw mo? Gusto mong ako pa ang magsalita sa stage mamaya? Tutal you want dangerous things and you're ready to take risks for your pride." Ngumisi ito kaya mas bumigat ang pakiramdam ko.

"I hate you."

"I hate you more." Sambit nito.

"Anong gusto mo Alleah? Ibigay sakin ang posisyon mo ng walang masisira sa pagkatao mo? O masira ang buong pagkatao sa lahat, at mailipat sa akin ng kusa ang posisyon mo sa pamamagitan ng mga rules na nalabag mo?" Tanong nito.

"Don't you dare try to do that. Ipagkalat mo ang lahat ng gusto mong ipagkalat dahil alam ko sa sarili ko na hindi ko kayang magawa yang sinasabi mo."

"Yeah you know to yourself that you did nothing... But judgements will still ruin you even its not true..." Taas kilay niyang sagot.

Ilang segundong walang nagsalita sa amin at tanging ang mga mata lamang ang nag-uusap.

Napakasama mo talagang babae ka, lahat gagawin mo para sa ikakasira ko. Demonyita.

"Think of your decisions dahil kahit anong desisyon mo, isa lang ang magiging resulta" Sambit niya.

"Ang mapasakin ang iyo" Ngumisi ito at nagtaas ng isang kilay. Nakakabwisit talaga siya.

Bumuga ako sa hangin at saka humugot ng lakas para sabihin ang desisyon ko. Alam kong mali, pero if that is what she want, I will give to her.

"Fine..." Mas lumawak ang ngisi nito sa sinabi ko.

"Sasang-ayon ka rin naman pala tinagalan mo pa."

"Basta iharap mo sakin ang taong nagsend niyan sayo." Nag-iba ang emosyon nito.. Kumulubot ang noo niya at umuwang ang labi.

"What?! Di ka ba nakakaintindi hindi ko nga siya kilala eh!"

"Be sure na maihaharap mo siya sakin pagkatapos ko magawa ang gusto mo, kung hindi...." Pabiting sambit ko.

"Kung hindi?"

"Kung hindi parehas tayong hindi makakagraduate."

Nanlaki ang mga mata nito.

"W-what?"

Wrong To Right PathWhere stories live. Discover now