Short Fictions [DRAMIONE]

💯

    "แด้ดดี้.." สกอร์เปียสงึมงำ ขณะกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่บนโซฟาในห้องทำงานของเดรโก เจ้าตัวน้อยวัย 3 ขวบที่กำลังติดแด้ดดี้เป็นอย่างมาก วันนี้จึงมาอยู่ในห้องทำงานของเดรโกด้วย

   "ว่าไงครับ.." เดรโกเงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสาร ก็เห็นว่าสกอร์เปียสนั่งพิงโซฟาด้วยความง่วง เขาจึงเหลือบมองนาฬิกากาบนข้อมือก็ถึงเวลาที่จะกลับคฤหาสน์ได้แล้ว เดรโกจึงหยิบไม้กายสิทธิ์มาร่ายครั้งเดียว ของบนโต๊ะก็ถูกจัดเป็นระเบียบในพริบตา เขาเก็บไม้กายสิทธิ์พร้อมเดินไปหาลูกตัวน้อยบนโซฟา เดรโกอมยิ้มกับภาพน่ารักๆที่หาได้ยากเช่นนี้ "หืม..ง่วงหรอครับ"

   "อยากเจอ..มี้ฮะ" สกอร์เปียสตอบด้วยน้ำเสียงงัวเงีย ถึงแม้เจ้าตัวน้อยจะติดเขา ก็ไม่วายที่จะถามถึงเฮอร์ไมโอนี่เช่นกัน เดรโกทนความน่ารักน่าชังของตัวน้อยไม่ไหว จึงเดินเข้าไปหาที่โซฟา

   "เดี๋ยวมี้ก็มาแล้วนะ..." เขาบอกพลางยิ้มกว้าง "กลับคฤหาสน์กันดีกว่าครับ.."

    สกอร์เปียสได้ยินจะพยักหน้าก่อนจะถูกเดรโกอุ้มขึ้นมา เจ้าตัวน้อยนอนซบไหล่เขาด้วยความง่วงงุน แต่พอเดรโกก้าวไปแค่สองสามก้าว ประตูบานใหญ่ก็ถูกเปิดออก พร้อมกับปรากฎร่างบาง และคนของมัลฟอย

    "เดรโก..." เฮอร์ไมโอนี่เอ่ย
    "สกอร์เปียส..." เธอยิ้มเมื่อเห็นลูกชายใกล้จะหลับเต็มทน

    "..ว่าไง ที่รัก เป็นยังไงบ้างง?" เดรโกรีบถามด้วยความเป็นห่วง พร้อมทั้งรีบเดินไปหาเธอก่อน เฮอร์ไมโอนี่ลูบท้องที่ตั้งครรภ์ได้ 5 เดือนอย่างมีความสุข วันนี้เธอได้ไปหาผู้บำบัดมาทั้งวันเลย ซึ่งเดรโกติดงานเขาจึงให้ลูกน้องเขาไปดูแลเธอแทน

    "...ลูกชายน่ะ เดรโก.." เธอยิ้มกว้าง
    "เจ้าตัวน้อยนี้แข็งแรงมากๆเลยนะ.." เดรโกยิ้มตามเธอ พลางลูบท้องนูนเธออย่างรักใคร่ ก่อนจะจูบริมฝีปากเธอด้วยความดีใจ ความจริงไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง เขาก็ดีใจสุดๆอยู่แล้ว เพราะเขาแค่ต้องการพยานรักระหว่างเธอกับเขาก็พอใจแล้ว

     "...มี้ๆๆ" สกอร์เปียสร้องเรียกทันที เมื่อลืมตาเห็นเฮอร์ไมโอนี่ ทำให้ทั้งสองผละจูบออกจากกัน และเฮอร์ไมโอนี่ก็ก้มไปหาลูกชายวัยซนทันที

   "สนุกไหมครับบ..." เฮอร์ไมโอนี่ถามแล้วฟัดแก้มสกอร์เปียสอย่างมั่นเขี้ยว ตัวแสบหัวเราะน้อยๆ

   "...สนุกครับ...แต่ง่วง" เฮอร์ไมโอนี่มองตัวน้อยซบไหล่เดรโกอย่างตาปรือ

    "งั้น..กลับคฤหาสน์กัน ที่รัก.." เดรโกเอ่ย ซึ่งเฮอร์ไมโอนี่ก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย เพราะเธอก็ต้องพักผ่อนตามคำแนะนำของผู้บำบัด

   "ดูแลคุณนายมัลฟอยดีๆล่ะ.."
    เดรโกเอ่ยเตือนลูกน้องเขาทั้งสองคน ทำให้ทั้งสองรีบพยักหน้ารับทันที ก่อนเดรโกจะเดินนำออกไป
   "ครับ... คุณนายมัลฟอย เชิญครับ.." ทั้งสองเชิญให้เฮอร์ไมโอนี่เดินตามเดรโกไป โดยที่พวกเขาจะเดินตามหลังเอง  

    เฮอร์ไมโอนี่มองสกอร์เปียสที่พยายามจะไม่หลับเพื่อจะได้เห็นหน้าเธอตลอดการเดินไปยังรถ ทำให้เธออดยิ้มไม่ได้
    "มี้..." ตัวแสบยื่นมือน้อยๆไปหาเธอด้วยความง่วง เฮอร์ไมโอนี่จึงส่งจูบให้ลูกชายอย่างเอ็นดู ก่อนเธอจะเดินมาข้างๆสามีของเธอ เขาจึงขโมยหอมแก้มเธอทันที เธอจึงตีแขนเขาแทบในทันที ทำให้เดรโกยิ้มกับเหตุการณ์นี้ ยิ้มให้กับครอบครัวที่อบอุ่นของเขา.....