"ေခ်ာတယ္မလားလို႔''
ဘာေျပာခ်င္ေနမွန္း..မသိသည္မလို႔ ေနာင္မေရမရာေလးေျဖသည္ ။
"အင္း''
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ ဒီမွာၾကည့္မ်က္လံုးႏွာေခါင္း မ်က္ႏွာက်ဘယ္ေနရာအျပစ္ေျပာစရာ႐ွိလဲ ဟုတ္တယ္မလား''
"ဟုတ္တယ္'
"အဲေလာက္ေခ်ာတဲ့ငါ့ကို.. လူမွန္ရင္..ဘယ္သူမဆိုနမ္းခ်င္လာၾကမွာပဲ''
"ဟြတ္ဟြတ္''
"အဲဒါကေလ...ဇြန္းနဲ႔တိုက္တာမရလို႔''
ေနာင့္ေျဖ႐ွင္းခ်က္အား လက္ကာကာ သိပ္သိပ္ကို သေဘာထားႀကီးဟန္ ႐ုပ္နဲ႔ ။ေခါင္းကိုအသာခါသည္..
"ရတယ္မ႐ွင္းျပနဲ႔ မင္းဆန္ျပဳတ္တိုက္မယ္ဆိုၿပီး လာနမ္းတာလက္ခံတယ္ဟုတ္ၿပီလား ။
ဒါမ်ိဳးက ငါ့လိုသိပ္ကိုေခ်ာေနတဲ့လူကို ေတြ႔ရင္ ျဖစ္ေလ့႐ွိတဲ့ခံစားခ်က္ပဲ.. ။မင္းလည္း..စ်ာန္ရေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ မ်က္လံုးပါေနတဲ့ သာမန္လူသားမလို႔ ငါ့လိုအရမ္းအရမ္းေႂကြခ်င္စရာေကာင္းၿပီး ႐ူးေလာက္ေအာင္ ေခ်ာေနတဲ့သူကိုျမင္ေတာ့ စိတ္မထိန္းႏုိင္ျဖစ္သြားတာ
နားလည္တယ္႐ွက္မေနနဲ႔..''
.
သက္ျပင္းကိုခ်ကာ စုပ္တစ္ခ်က္သပ္ရင္း
"ေနာက္ဆံုးေတာ့ သိပ္ေခ်ာေနမိတဲ့ငါ့အျပစ္ပါပဲေလမင္းမွာအျပစ္မ႐ွိပါဘူး.ဟူး.''
ထိုင္ရာမွကိုယ့္ကိုယ္ကိုေသာက္ရမ္းေခ်ာလြန္းလို႔စိတ္ပ်က္ေနရတဲ့မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ၿငီးတြားကာ ထထြက္သြားတဲ့႐ွန္ဟတ္ရဲ႕ေနာက္တြင္ တဟြတ္ဟြတ္သီးေနသည့္ လူတစ္ေယာက္ ႏွင့္ နဖူးနဲ႔စားပြဲကို တဒုန္းဒုန္းထုေနသည့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ႐ွိေနေလသည္..။
တိုက္ခ်င္ဦးဟ ဆန္ျပဳတ္..
ဒုန္း
ေကြၽးခ်င္ဦးဟ ဆန္ျပဳတ္
ဒုန္း
..
"လူမ်ား႐ွိလား႐ွင့္''
သစ္ေတာအိမ္ဝေလးမွထြက္လာတဲ့eng အသံေၾကာင့္ေက်ာ္စိုး တံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္..။မ်က္လံုးျပာျပာနဲ႔ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္
YOU ARE READING
လေပြည်မရှိသောအရပ် Season.1 (Completed)
RomanceMy second story💜 (Chapter-1) တကယ်ဆို မင်းကိုကိုယ် လေပြည်မရှိသောအရပ်မှာ ထာဝရ ထားချင်ခဲ့တာမျိုး (Own Creation)
Part.24::ဆွံ့အကလေးငယ်
Start from the beginning
