လေပြည်မရှိသောအရပ် Season.1 (Completed)

PART.3:: ခတ်နှင်း ဒဏ်ရာ မပျောက်စေသော်

Zawgyi..

PART.3:: ခတ္ႏွင္း ဒဏ္ရာ မေပ်ာက္ေစေသာ္ .

ေနာင္ ဒီေန႔ အတန္းထဲစထိုင္သည္ႏွင့္ ေဘးဘီေဝ့ရာကိုၾကည့္မိေတာ့...စိုင္း႐ွန္ဟတ္သည္မ႐ွိ..။ စိတ္ကူးေပါက္သလိုေရးထားမိေသာ ..ဂီတႏုတ္ကိုထုတ္ရင္း..လက္စမ္းတီးၾကည့္ခ်င္စိတ္ကထိန္းမရ..။

ေက်ာင္းခ်ိန္ေတာင္တတ္ခါနီးျပီမလို႔ ေနာင္ေျခသြက္သြက္လွမ္းရာက လူသူနည္းပါးေသာ အထီးက်န္ဂီတာအို ရွိရာ။ သူမေရာက္ျဖစ္တာေတာင္တစ္ပတ္ေက်ာ္ေရာေပါ့။ မႏွစ္တုန္းက ေနာင္ ဆရာမခိုင္းသည့္ အေဆာင္ဘက္သြားရင္းမွ လမ္းမွားကာ ထိုအေဆာင္ပ်က္ဘက္ ေရာက္သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ဂီတာအို၏ ပိုင္ရွင္သည္မည္သည့္ေက်ာင္းသားျဖစ္ခဲ့သည္ကိုမသိေသာ္လည္း ႏွစ္အေတာ္ၾကာ စြန္႕ပစ္ခံခဲ့ရျခင္းကို ၾကိဳးေတြေပၚ အိမ္ျခံေျမ တိုးခ်ဲ႕ေနျပီျဖစ္သည့္ ပင့္ကူမွ်င္ေတြမွတစ္ဆင့္ သိရွိိနိ္ုင္ျပီျဖစ္သည္။ ေနာင္ အ၀တ္စိုတစ္ခုျဖင့္သန့္စင္ကာ ၾကိဳးအနည္ငယ္ညွိျပင္ရုံ ျဖင့္ တန္ဖိုးၾကီးလက္ရာမွန္းသိသာသြားသည္။ အရင္ဂီတာေလးပ်က္သြားျပီးထဲက အသစ္ျပန္မ၀ယ္ နိုင္ေတာ့ေသာ ေနာင့္အတြက္ ေရႊထုပ္ေကာက္ရသလိုပါပင္။

အေဆာင္ပ်က္နား ေရာက္ခါနီး စကားသံခပ္တိုးတိုးေတြေၾကာင့္ ေနာင္ ေျခကိုေဖာ့နင္းလိုက္သည္။ အသံေတြက အေဆာင္ပ်က္ထဲကမဟုတ္ ။ အေဆာင္ပ်က္ေနာက္က ေက်ာင္းအုတ္တံတိုင္းရဲ႕အျပင္ဘက္ က ။ အဲလမ္းၾကားက ေက်ာင္းေျပးတဲ့ ခပ္ဆိုးဆိုး ေက်ာင္းသားေတြ ေလာက္သာ အုတ္တံတိုင္းေက်ာ္ဖို႕ သံုးၾကျပီး လူသြားလူလာရွိသည္ မဟုတ္။

ေက်ာင္း၀န္းထဲမွာ မဟုတ္သည္မလို႕ ေနာင္စိတ္ရဲသြားကာ အနည္းငယ္ အက္ေနတဲ့ အုတ္တံတိုင္း အေပါက္ေလးၾကားမွ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ လူသံုးေယာက္ ဦးထုတ္ေတြကို ခပ္ငုိက္ငိုက္ေဆာင္းထားသည္။ အဲလူသံုးေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ကိုေနာင္သိသည္။ လြန္ခဲ့တဲ့သံုးႏွစ္ေလာက္က ေက်ာင္းထုတ္ခံလိုက္ရသည့္ စီနီယာေက်ာင္းသား ။ ဆရာမအားလံုးေအာ့ေၾကာလန္ျပီး နာမည္ဆိုးျဖင့္ သတင္းထြက္လြန္းသည့္သူမလို ့သာ ေနာင္မွတ္မိေနသည္။