Bayan Sürtük

Başıma Gelenler

Bölüm Şarkısı : Nilüfer & Gece - Başıma Gelenler :)

İyi okumalar :)

---------------------------------------------

Beni sevdiğini söylediği an içimde ne fırtınalar kopuyordu anlatamam ama sevdiyse neden gitti nereye gitti hadi gitti neden haber vermedi aklımın içi bu sorularla doluydu. Elbisenin içinde nefes alamıyordum zaten Pamir'in söylediklerinden sonra iyice kopmuştum.

Telefonumu elime aldım Pamir hala karşımdaydı ve benden birşeyler söylememi bekleyen gözlerle bana bakıyordu,

'' Bana öyle bakmayı kes artık, beni sevdiğine inanmıyorum sevsen gitmezdin neyse artık bunların bir önemi yok çünkü yıkıldım artık ben başıma gelenler hep senin yüzünden.."

''Elinde sonunda yeniden benimle olacaksın çünkü bizim kaderlerimiz ortak yazılmış prensesim.'' Yüzünde benim olacaksın der gibi bir gülüş vardı. Sinirleniyordum ama ona karşı ne yapmam gerektiği hakkında bir fikrim yoktu.

'' Ne halin varsa gör..'' Sinirle arabama binip gitmeye hazırlanırken gözüm kararmaya başladı sanki her an yere düşecekmişim gibi hissediyordum. İstemeden gözlerimden iki damla yaşta aktı gitti.

Yavaşça arabama oturdum derin bir nefes aldım, arabamı geri geri çıkartıp gidecektim artık burda durmak istemiyordum ki arabanın arkasına dikilmiş bir adet Pamir dikkatimi çekti.

"Ne işin var orda çekilde artık gideyim." Camı açıp bağırmıştım.

"Benimle gel seni güzel bir yemeğe götüreyim."

Sinirlerim zaten zıplamış durumdaydı arabadan bir hışımla çıkıp

"Tabii ki hayır şimdi çekil de gideyim.!"

" Sen bilirsin prenses o zaman bir süre daha burdayız." diyip olduğu yere çöktü.

Off Pamir'e söz dinletmek neredeyse imkansız zaten.

"Kalk ordaaaannnnnnnn......." Diye bağırarak arabadan inmiştim Pamir'e doğru yürüyecekken en son hatırladığım şey bacaklarımın tutmamasıydı rüzgarda uçan bir kağıt gibi yere yapışmıştım ve tarifsiz bir acı hissediyordum.

"Almilaaaaaa...." Pamir'in sesi çok ama çok içten gelmişti.

~~~~~

Nerdeyim ben?? burası neresi??? Gözlerimi yavaşça açtım yattığım yerden kalkmaya çalışınca acı bir şekilde ahh demiştim canım yanıyordu. Pamir hemen yanımdaki koltuktaydı uyandığımı fark edince

"Uyuyan güzelimiz uyanmışlar nasılsınız bugün?" Yüzünde üzgün ama bana belli etmeyen bir ifade vardı zorla gülümsüyordu sanki.

"İyiyim ama bugün derken ? Ne kadardır buradayım ben ?" Pamir yüzünü buruşturdu ve

"Sen uyumayı çok seven bir prenses olduğun için 3 gündür uyuyorsun."

"Neeeee ?!!! 3 gündür mü sadece acı hissettim bayıldım sanırım dimi?!''

"Evet benim cazibeme dayanamadın prenses bayıldın sayılır :)" sinir valla bu çocuk tam bir sinirrr !!! Düşüncelerimi bölen kapının çalınma sesi oldu içeriye İris ve Lemis girdiler İris'in gözleri kıpkırmızıydı Lemis'in ise göz altları çökmüştü. Nolmuştu bunlara böyle?

İris koşarak üzerime atladı ve bana sıkıca sarıldı ve

"Almilam bitane arkadaşım iyisin dimi Allah'a şükürler olsun gözünü açtın bi an çok korktum ya sana bişey olsaydı ama merak etme biz hep yanındayız, senin hani neye ihitiyacın olursa olsun burdayız biliyorsun seni çok özledim ben, bu arada biz yokken okul.."

İris'in sözlerini Lemis kesti

"Almila gözlerini açtığına göre biraz dinlense iyi olur İris hem seninde biraz motorun soğusun kardeşim." Dedi ve yanına gelip yanağıma bir öpücük kondurduktan sonra kulağıma eğilip "Buğra 3 gündür kapının önünde." Demeyi ihmal etmedi ve İris'i kolundan çekerek dışarıya çıkardı.

Pamir'e dönüp "Anlat artık noldu bana ve omzum niye sagıda?!"

"Prensesim birazdan doktor gelecek o herşeyi anlatır sana ama biraz rahatlamaya çalış."

"Canım yanıyor Pamir canım çok yanıyor çağır artık şu lanet doktoru!!!"

Bağırışlarımı duymuş olacak ki hemşire içeriye geldi

"Almila Hanım nasılsınız omzunuzda ağrı var mı ?"

"İyiyim herşeyden önce bana ne oldu anlatır mısınız ?" Sesim emir verimiş gibi çıkıştı.

"Vuruldunuz."

"Neeeee!!!!!!!!!! Kim buna cesaret edebilir ki ?"

"Pamir bana dönüp Prensesim bak ben yanındayım sakin ol herşeyi anlatacağım sana." Sesi çok ama çok buruk çıkmıştı.

İçeriye doktor girdi ve yarama baktı muayene etti ardından

"Alara Ha...." Benden önce Pamir doktorun sözünü keserek

"Almila !" diye düzeltti arkasından hemşire doktora bişeyler söyledi ve doktor bize tekrar dönerek

"Almila Hanım iyi görünüyor yarın sabah çıkabilirsiniz burdan."

'' Daha fazla kalmak istemiyorum ben çıkmak istiyorum biran önce !!''

''Bu gecede müşade altında kalmanız iyi olur Almila Hanım ''

''Çıkmak istiyorum!'' Sesim kesin çıkmıştı.

''Peki o zaman çıkış işlemlerinizi başlatayım ben sizde hazırlana bilirsiniz.''

Doktorun sesi pes etmiş gibiydi inatçı olduğum doğrudur ama sevmem ben öyle hastane ortamlarını ne o öyle hele hastane kokusu ıykk.

Pamir dışarda bekleyen İris ve Lemis'i çağırıp hazırlanmama yardım etmelerini söyledi. İris'in hazırda bulunan göz yaşları yanaklarından akıp gitti. Hele makyajları onları daha önce bu kadar kötü bir halde görmemişitim. Lemis'e zayıf bir sesle

'' Bana çantamdan aynamı verir misin?'' İkiside birbirlerine garip garip baktıktan sonra aynı anda

''Herzaman ki gibi mükemmel görünüyorsun gerek yok hadi seni hazırlayıp çıkalım artık şu kasıntı ortamdan.'' sesleri hiç içten çıkmamıştı,

''Bir daha tekrar etmeyeceğim AYNA'' Lemis istemeye istemeye aynamı bana uzattı gördüğüm manzara karşısında çığlık atamadan duramadım yüzüm kreç gibiydi.

"Hemen gidiyoruz, Pamir beni daha fazla böyle görmesin arabayı hazırlatın şöföre güneş gözlüklerimi bulun."

İris çarpık bir gülümseme ile sözümü kesti

"Alimilam biricik arkadaşım zaten seni seven böyle seviyor düşünme bunları şimdi zaten araba sen istersin belki diye aşada hazır bekliyor."

İris'in sözleri beni gülümsetti. Hazırlanıp aşağı arabaya gittik kızlar beni arabaya bindirdiler onlara eve gitmelerini iyi olduğumu söyleyip eve geçtim.

Eve geldiğimde herkes kapıda beni bekliyordu avukat Serdar Bey'de burdaydı Hümeyra Teyze yaşlı gözlerle bana sarıldı.

Hepsi çok üzülmüştü anlaşılan. Hümeyra Teyze bana dönüp

"Sonunda evine geldin kızım."

"Geldim tabii Teyzem benim geldim."

Avukat Serdar Bey söze girdi

"Bunu kimin yaptığını bulduk efendim."

"Kim?!!"