CHAPTER 35

65 6 0
                                    

A week after I got the news, hindi na ako nagdalawang isip na lumipad pabalik sa Pilipinas.

Sa una ay pinagalitan pa ako nina Mama, pero mapilit ako. Sa huli ay gumawa pa rin sila ng paraan para ma discharge ako sa Hospital sa States.

"If anything happens..... ang tigas kase ng ulo mo. I told you, you can just visit him when you complete your treatment" ilang ulit na niyang inuulit ng pauli-ulit ang mga katagang iya.

"Kuya, relax. The doctor agreed for my discharge. Wala ng problema" pagkukumbinsi ko.

"He just agreed with your discharge because he taught it's really important. Mas importante kesa sa buhay mo, that idiot doctor" he's already pissed off.

"Kuya, calm down. Okay lang ako. I will tell you right away if may naramdaman ako" umiling iling siya at ni park na lang ang kotse sa tapat ng bahay namin.

Yeah, we're now here at the Philippines. Kararating lang namin kaninang madaling araw and we headed straight to our parent's house.

"Magpahinga ka muna bago tayo dumalaw sa hospital. Mrs. Hamilton said, Zach will be at the office whole day to manage their company" my brother informed me. Yes I have plan to visit him in the hospital but I don't have a plan on meeting Zach there.

Kase, baka kapag nakita ko siya hindi na ako makabalik sa States para ipagpatuloy ang gamutan ko. Baka hayaan ko na lang ang sarili kong mamatay dito kapag nakita ko siya.

"Okay, kuya" sagot ko na lang at umakyat na sa taas kung nasaan ang kwarto ko.

0*0*0*0*0

It's 3pm at nag re-ready na ako para dumalaw sa kanya. Kuya will accompany me.

Nang matapos na akong mag-ready ay bumaba na ako ng hagdan.

Pagkababa ko ay nakita ko si Drea na naka-upo sa may sofa at nilalaro laro ang mga daliri niya.

I know she's bored, ganyan siya kapag naiinip na siya. Palagi niyang nilalaro laro ang mga daliri niya.

"Drea!" I called for her attention.

"Hey, Ash. Zach was there kanina. I thought he's out for a day pero dumalaw siya kanina" kinabahan ako sa narinig ko.

"Is he still there?"

Say no...

"Yup, Tita will call if he leaves" naupo na muna kami sa sofa habang hinihintay ang tawag ni Mommy.

"What about your treatment. I heard it's not yet complete yet your doctor allow for your discharge?" tanong niya ng maka-upo na kami sa sofa.

"Yeah, 'coz it's an emergency. Sabi niya balik na lang daw ako after a week to continue my treatment"

Yeah, I'm just given a week. Kase kapag hindi maituloy tuloy ang treatment ko maslalala lang ang lagay ko.

"You're going back to States next week then, I guess" malungkot na sabi niya.

I was just about to answer her when her phone suddenly rang. She answered her phone and just said 'okay' before facing me.

"Zach just left" and with that we stand up and headed to the hospital.

0*0*0*0*0

"Daddy!" nasabi ko na lang ng makapasok na ako sa private room niya.

"Ashley...?" sabi ni Mommy.

And yes, si Daddy ang na ospital.

Magsasalita pa sana ako ng biglang bumukas ang pintuan. Isang hindi inaasahang tao na may dalang hindi inaasahang balita ang iniluwa nito.

Scribbled LoveOnde histórias criam vida. Descubra agora