Rose: Dat noem ik nog eens timen.
James: Ik heb je lang moeten missen, mijn beste Rose. Ik mag dan toch op tijd bellen om de verloren tijd goed te maken.
Rose: Haha dat is wel je eigen schuld.
James: Ja, ja, ja, ik heb het al genoeg moeten aanhoren.
Rose: Clara?
James: Onder andere. Heb je de mail gelezen?
Rose: Ja.
James: En...?
Rose: Je bent een idioot, mijn liefste James.
James: Oh yes, ze noemt me mijn liefste James!
Rose: Heb je het eerste deel van de zin niet gehoord?
James: Ja, maar dat boeit me niet!
Rose: De volgende keer vertel je het me direct.
James: Jij wou niet luisteren.
Rose: Oké, goed, we hebben allebei schuld, nu goed.
James: Helemaal!
...
James: Wie was dat?
Rose: Mijn vriendin, Ann, je kent haar wel denk ik.
James: Ja, zeg dat wel.
Rose: Ze zegt sorry...
James: Het spijt me ook.
...
James: Wat?
Rose: Oh... Euhm... Niets.
James: Kom op!
...
James: Ik weet dat het over mij gaat!
...
James: Hey, weet je wel hoeveel het kost om te bellen?
Rose: Oké, sorry, ik moet gaan.
James: Het is nog maar iets na half?
Rose: Huiswerk...ding... bye!!
James: Oké, bye
![](https://img.wattpad.com/cover/17080387-288-k209074.jpg)
YOU ARE READING
120 dagen
Short StoryJames in Australië. Rose in haar dorp. Gescheiden. 120 dagen lang.