|TH| p r i m r o s e ; my happiness, my endless summer [END]

ความหวังอันริบหรี่

คืนที่ผ่านมาผมแทบไม่ได้หลับเลย เพราะในสมองเอาแต่ฉายภาพเหล่านั้นซ้ำ ๆ ทั้งภาพในสงคราม ตอนที่ผมตะเกียกตะกายอยู่บนพื้นทราย มองดูคนที่รู้จักทนทุกข์ทรมานกับบาดแผลที่ผมไม่สามารถช่วยได้ ทั้งสูญเสียขา แขน หรือแม้กระทั่งชีวิต ภาพตอนที่ผมหลบอยู่ในหลุมหลบภัย รอโอกาสกระหน่ำยิงฝ่ายศัตรูที่มีเลือดเนื้อและมีความเป็นมนุษย์ไม่ต่างกันกับผม แต่ถ้าผมไม่ฆ่าผมก็ต้องตาย

ภาพเหล่านั้นตัดสลับไปมากับภาพเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น ภาพของชายเคราแดง วาเลนติโน และลูกน้องของมันอีกสองคนที่ผมยิงไป ดวงตาที่ยังคงเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัวแม้จะสูญสิ้นชีวิตไปแล้ว แต่ผมก็พยายามคิดว่ามันเป็นทางเดียวที่ผมจะช่วยคุณหนูออกมาจากพวกนรกนั่น

มีอยู่ครั้งสองครั้งที่ผมหลับไปโดยไม่รู้ตัว แต่ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะภาพเหล่านั้นยังคงตามไปหลอกหลอนแม้กระทั่งในความฝัน เมื่อแสงแรกของวันปรากฏขึ้นที่ขอบฟ้า ทาบผ่านแมกไม้ที่ฝั่งตรงข้ามของถนนแล้วแบ่งปันแสงสว่างมาให้เราสองคน ผมก็ยังคงนั่งอยู่ข้างคุณหนู เช็ดเลือดแห้งกลังบนใบหน้าแต่มันก็ไม่ออกดีนัก

คุณหนูตื่นขึ้นมาหลังจากนั้นไม่นานโดยที่ผมไม่ต้องปลุก เธอนั่งกอดเข่าตัวเองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจเดินทางต่อ พวกเราโชคดีที่บังเอิญเจอหนองน้ำซึ่งเลยออกไปจากถนนไม่ไกลนัก ผมจึงได้ล้างคราบเลือดออกจากใบหน้าและมือทั้งสองข้าง อย่างน้อยตอนนี้ผมก็สบายใจขึ้นว่าจะมีคนเต็มใจช่วยเรามากกว่าตอนที่ผมอยู่ในสภาพโชกเลือด