Chapter 1: Stay Away from me my Love

12 0 0
                                    

[Zack POV]

"Seb!" "Seb!" tawag ko sa kanya habang hinahabol sya.

"What?!" sigaw nya habang nakatalikod sakin at unti unti syang humarap habang naiyak.

"Sebi... Tumigil ka na sa pag iyak mo, Im not worthy of those." mahinahong sabi ko.

"Huh! What are you trying to say? That I can't cry because Im not worthy of your love? Why Zack? Why are doing this to me? 3 years!! 3 years na umiikot ang mundo natin sa isat isa tapos sasabihin mo sakin out of the blue na wag na tayong magkita?! Damn it! Zack! I love you but I hate you!" gigil na gigil na sabi nya habang naiyak sabay alis nya at wala akong nagawa kundi hayaan sya. 😔
---

Nakahiga ako sa kama at nag iisip sa nangyari kanina samin ni Seb, lumipas ang mga oras hangang sa pumatak ng alas otso ng gabi, di ako makakain ni hindi ako makalabas... Naka ilang check na ko sa messenger ko at sa cp ko kung may text ba sya pero wala kahit ano, kahit sa instagram, hindi sya nag post ngayong araw, maybe she's crying because of what I've done to her, but I feel sorry to my self that I can't able to show my love affection to her like before, I can't touch or kiss her, Im sorry Seb that I give up like this, I really don't deserve a precious girl like you...

Unti unti ng pumatak ang luha ko.

*Knock! Knock!* /Open the Door/

"Master, tinatawag na kayo ng Papa nyo sa baba, kakain na daw." Sabi sakin ni Nanang Sela.

"Tell them That Im full" sagot ko kaya naman sinara na nya ang pinto.

*kruuuk..*
"Shit!" padabog akong bumangon at bumaba sa kusina.

"Ahm.. Sir sabi po..."

"Im here." sabi ko sabay ngiti ng plastik sa kanila, umupo narin ako para kumain.

"How's school My Son?" tanong ni Mama.

Binitawan ko yung kutsara at tiningnan sya ng masama. "Really Ma? School ba talaga? O kami ni Sebi? Well, you have to Celebrate because I break her heart!"

"Zack! Wag kang makasagot sagot ng ganyan sa Mama mo ha?! Madami pang babae jan bukod kay Seb wag mo ipagsiksikan ang sarili mo sa kanya!" Galit na sabi sakin ni Papa.

"Pa! Kahit kelan di ko pinag siksikan ang sarili ko sa kanya! We love each other at kayo lang ang dahilan ng paghihiwalay namin dahil jan sa Bwiset na mana na yan!" Sigaw ko at iniwan ko na sila.
---

After Two weeks, Lilipad na ko papunta ng France to continue my studies, labag to sa loob ko pero kailangan, kailangan kong kalimutan kung sino ako, kung ano ako, at kung sino sila na maiiwan ko. Kumuha ako ng Papel at Ballpen para makapag iwan ng sulat kay Sebi.

Dear Sabrina Ash Goshen AKA Sebi,

This will be the last letter you will receive so please cherish it, I know you don't understand why but someday If I will have a chance I will tell you everything about it.

Sebi, My Love, My Queen, My Everything, And my World. Still Don't let anyone call you Sebi ok? In two weeks pupunta na ko ng France so please sana kahit patago makita kita because it would be the last time that I will see your pretty face, pero pangako babalik ako, di ko alam kung kelan, but I allow you to love anyone else that captured your heart but be wise para di ka masaktan, wag mong hanapin yung katulad ko Seb, Alam mo ang ibig kong sabihin, Mahal na mahal kita Sebi pero tamana muna, hanggang dito nalang muna.

Pag bumalik ako please Stay with me, kasi sa oras na nakabalik na ko ikaw ang kailangan ko.Even If I say Stay away from me.. Ok? Salamat agad Seb. I love you, Goodbye.

Love,
Zack Trevor
---

[Sabrina POV]

After I received the letter from Zack, I came up to him at the roof top.

"Zack!" tawag ko at nilingon naman nya ko, kaya ibanato ko sa kanya yung letter na bigay nya, tinignan naman nya yun at pinulot nya.

"Have you ever read this?" tanong nya kaya nag cross arm ako.

"Hindi! Para san pa?" sagot ko naman.

"Baka magsisi ka pag di mo binasa to." sabi nya habang pinapagpag yung letter sa kamay nya at nakatingin sa malayo.

Nakatingin lang ako sa kanya ng matagal at di naimik dahil iniisip ko kung ano bang gagawin ko sa sulat na yun, maya maya inibot nya sakin yung sulat.

"Kunin mo na Seb, You can use this Against me." sabi nya sabay ngiti, kaya nainis ako at kinuha ko yung sulat ng padabog.

"Aalis na ko." paalam ko ng pataray at tinalikuran sya.

Pero bigla kong naramdaman na hinila nya ko sa braso at hinawakan nya ko sa bewang para maiharap sa kanya, niyakap nya ko kaya di ako makagalaw.

"Sabrina My Love, Please stay away from me no matter what your heart said, stay away from me, I love you very much but We have to separate our ways like this." 😳 Gulat nagulat ako at nakita ko syang lumuluha habang kumakalas sya sa pag kakayakap sakin kasabay ng pag kulog at unti unting pag buhos ng ulan kaya napaiyak ako at niyakap ko ulit sya.

"Why Zack! Why!? Di ko maintindihan! Bakit ka ba ganyan? Bakit ayaw mo sabihin sakin?! Mahal din kita! Please naman Zack oh, wag naman ganito." sabay hagulhol ko ng iyak at niyakap sya ng mahigpit, di alintana ang malakas na buhos ng ulan, tinago ko sa pocket ko yung letter nya at itinapat ko ang mukha ko sa kanya, unti unti kong inilapat ang mga labi ko sa labi nya.

"Sabrina.." sambit nya sa Pangalan ko, unti unti syang lumapit sakin habang umuurong naman ako, hangang sa masandal ako sa Pader at dun nya ko hinalikan. 😢

To the Person that I Used to Know🖤Where stories live. Discover now