Ortamda büyük bir sessizlik vardı ve ben ihtimallerde boğuluyordum.
Yanındaki çay bardağını kafamıza fırlatır mıydı acaba? Birkaç kere duvardaki tüfeğe de baktı. Onunla da bir şey yapabilir...
Şuan ne mi yapıyorduk? 2 saatin sonunda teleferikten kurtulmuş, eve gelmiştik. Şimdi ise Rüzgar babaannesine durumu açıklıyordu.
Esma babaanne ikimize de çatık kaşlarınla süzdü. Birkaç saniye sonra çatık olan kaşları düz bir şekil adı ve kocaman gülümsedi.
Ne oluyor lan?
"Zeynep'le seni evlendirmeyecektim zaten."
Dedi gülerek.
E babannem niye bizi zora sokuyorsun o zaman?
"Bir sevdalın olduğunu biliyordum ama kim olduğuna emin olamadım."
Beni süzdüğünde yerimde rahatsızca kıpırdandım.
"Seni Zeynep'le yan yana görünce sinirlenen tek kişi Alya'ydı."
Rüzgar sırıtarak bana dönünce hızla araya girdim.
"Ben normalde de sinirli bir insanım, Rüzgar'a özel bir şey değil yani."
Ortamdakiler gülerken Rüzgar'ın duyacağı şekilde fısıldadım.
"Götün kalkmasın."
Rüzgar kıkırdarken Esma babaanne gülümseyip konuştu.
"Aferin kızım, asla kendinden taviz verme. Yarın öbür gün tepene çıkar bunlar. Bunun dedesi de böyleydi."
Diyerek anılarını anlatmaya başlayınca derin bir nefes almıştım.
Bi an bizi vuracak diye korkmadım değil.
"Sözün özü, tam bana layık gelinsin."
Sevinçten göbek atmamak için zor tutmuştum kendimi.
"Ama bazı noktalarım var. Paşamın sevdiği yemekleri yapabiliyor musun?"
Fısıltıyla Rüzgar'a doğru konuştum.
"Mercimek yemeğinden bahsettiğini hiç zannetmiyorum."
"Kuymak falan, onlardan bahsediyor."
Esma babaannenin sorgulayıcı yüz ifadesine baktım.
"Yalan falan söylemeyeceğim, bilmiyorum. Hatta isimlerini bile bilmiyorum."
Karadenizli bir sevgiliniz varsa, hayat çok zordu.
Zaten genelde hayat zordu...
Esma babaanne gülümseyerek baktığında devam ettim.
"Torununuz benimle evlendiğinde muhtemelen aç kalır. Yapabildiğim yemek sayısı 3 falan."
Eh be kızım, doğrucu davutluğun tuttu iyice.
Iç sesime hak verip sessiz kalmayı tercih ettim.
"Bir insanda en sevdiğim özellik, dobra olmasıdır. Seni çok sevdim kızım."
İçimin rahatlamasıyla, Esma babaanne babama döndü.
"Demir oğlum, kızını torunuma alacağım haberin olsun."
Babam hafifçe başını sallayıp sessiz kaldı.
Adam anladı tabii, gelin olup gideceğimi...
"Baban şuan seni bana verse çok güzel olur ha. Zaten bekledik bekleyeceğimiz kadar, evlenelim işte."
YOU ARE READING
Çocukluk Aşkım
Teen Fiction"Söz veriyorum. Kaybettiğin çocukluğunu sana geri getireceğim" ............... Çocukluk Aşkınla birlikte çocukluğunu kaybetmiş bir kız... Alya... Öldü sandığı aşkı birden geldiğinde sanki hiç gitmemiş gibi devam ettiler. Sanki hiç ayrılmamış gibi...
