''ဒီေနရာကမင္းေပါက္ကြဲလို့္ေကာင္းတဲ့ေနရာမဟုတ္ဘူးငကြတ္ . . . အတန္းလစ္ၿပီးတစ္ေနရာရာဒိုးရေအာင္ ''
Yoongiရဲ႕အၾကံကိုလက္ခံလိုက္ရင္းထိုင္ခံုမွာခ်ိတ္ထားသည့္သူ႔လြယ္အိတ္ကို အားမာန္အျပည့္ဆြဲေဆာင့္ယူခိုက္တာေၾကာင့္ အခန္းထဲက်ယ္ေလာင္ေနတဲ့အသံထြက္သြားေလသည္။
အတန္းထဲကေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားကေတာ့လန္႔ထိတ္ကာ က်န္ခဲ့ေလရဲ႕။
Yoongiရဲ႕အၾကံေပးမႈေၾကာင့္ ဂိုေဒါင္အေဟာင္းတစ္ခုဆီသို႔ႏွစ္ေယာက္သားေရာက္လာခဲ့သည္။ ေပါက္ကြဲေနတဲ့ငကြတ္ခင္မ်ာ အ႐ူးတစ္ပိုင္းလိုေသြး႐ူးေသြးတန္းျဖစ္ေနေလရဲ႕။
''ေဟ်ာင့္ မင္းအဲ့လိုေနရင္ဘာမွထြက္လာမွာမဟုတ္ဘူး။
စိတ္ေအးေအးထားစမ္းပါ။ ငါတို႔မွာအခ်ိန္က၁ ၇က္ႀကီးမ်ားေတာင္႐ွိတယ္ေနာ္''
''အဲ့၁ရက္ဆိုတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ စဥ္းစားလို႔မရတဲ့ငါ့ဦးေႏွာက္နဲ႔ေတာ့ $ရမ္းကိုအံကိုက္ျဖစ္ေနတယ္''
'' ဒီလိုဆိုမင္းသူ႔ကိုဆံုး႐ွံုးမွာပဲ''
''ငါသူ႔ကို ေသေတာင္ဆံုး႐ွံုးမခံႏိုင္ဘူး . .''
ဂိုေဒါင္မွ႐ွိသမ်ွပစၥည္းမ်ားကိုကန္ထုတ္ရင္း တစ္ေယာက္ထဲေအာ္ေငါက္ေနသည္။
''ငါသူ႔တို႔ကိုသတ္လိုက္ရမလား? ''
''မင္းက ခ်ီးbrainလား သတ္ရင္မင္းေထာင္ထဲမွာတသက္လံုးေနရမယ္ဆိုတာမေမ့နဲ႔''
''ဒါဆိုငါဘာလုပ္ရမလဲ ''
''ငါ့အၾကံ႐ွိတယ္ ''
>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<
''ထယ္ေယာင္း ကြန္ကရစ္ မင္းမနက္ျဖန္ မိန္းမရၿပီ''
''Jimin မစစမ္းပါနဲ႔ကြာ . .ငါအရမ္းေတြညစ္ေနတယ္''
''ဘာလို႔လဲ ဒီေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာကို
မင္းႏိုင္ေနၿပီေလ ဟ္ိုေကာင့္ပစ္မွတ္ကိုမင္းယူရမွာေလကြ''
Part-15
Start from the beginning
