HESUS: The New King

KABANATA 3

Hindi ko makuha ang ipinupunto niya. Waring may alam siyang hindi ko alam. Bahagya itong nagulat at tila natauhan. Ipinilig nito ang ulo at muli'y humugot ng isang malalim na buntong hininga.

"Have you heard about The love on stars?" Bahagya itong lumingon sakin. Nag abot ang aking mga kilay sa mga katagang lumalabas sa kanyang bibig. Sa totoo lang ay hindi ko na alam kung saan patungo ang usapan na ito.

"They said that an unmarried woman can count a maximum of seven stars on seven consecutive days. And the first guy that you're with on the eight day will be your soulmate."

"And where did you get that?"

"Iyan ang sabi-sabi ng mga matatanda samin sa isla ng Seldon. Noong una kong narinig ang tungkol dun ay nagsimula agad akong magbilang ng mga bituin sa kalangitan at nangarap na sa pagsapit ng ikawalong araw ay makikita ko na ang lalaking nakalaan para sakin. Ang lalaking magiging kasangga ko para mabuhay sa napakamalupit na mundo. Sa malupit na mundong binuo ng mga Hesus. Ngunit iba ang sumalubong sakin sa ikawalong araw. Nawala ang prinsipeng hinahangad, napalitan iyon ng mga malalakas na pagsabog. Mga baril na walang tigil sa pagputok. Mga hiyaw ng babaeng pilit na nilalapastangan...at mga daing ng mga ka nayon kong panawan na ng buhay. Lahat nang ito'y gawa at utos ng nasa itaas ng trono."

Sumikip ang aking dibdib ng marinig ito. Hindi naiiba ang storya nito sa storya ng isla Alwana.

"At sa oras na iyon ay napagtanto kong tanging ang sarili ko lamang ang makakapagligtas sakin. Hindi ko na kailangang magbilang pa ng mga bituin... dahil imbes na bituin ay mga natitirang pinili na lamang ang bibilangin ko. At sa ikaanim na linggo, sisiguraduhin kong ang bandera nang tagumpay ang aking iwawagayway."

Nag-iba ang tono ng kanyang boses. Napaayos ako ng tindig sa narinig. Nahihimigan ko narin ang kakaibang aura nito.

"Ano ang sadya mo rito Carlotta? Hindi ka naman siguro naparito para lamang isiwalat ang nabigo mong misyon." Pang-uusisa ko. Pagak itong tumawa na animo'y isang demonyo.

"Kanina ay may narinig ako..." tinaasan ko lamang ito ng kilay "...may gaganapin raw na paligsahan bukas. May tatlo pa raw babae na darating na makakasama at makakatunggali natin."

"Isang paligsahan?"

"Oo isang paligsaan. Sa huli ay iisa lamang ang nakatadhanang mabuhay sating lahat. Bawat linggo ay may mangyayaring iliminasyon. Ang matitira ang siyang mabubuhay at magdadala ng susunod na uupo sa trono."

"So tama nga ang hinala ko—"

"Oo Cassandra, magiging magkatunggali tayo bukas." Diretsang saad nito. Bahagya akong napatda. Nagbago ang kanyang mga mata. Determinasyon. Iyon ang nakikita ko.

"Then why are you here? Bakit ka nakikipagkaibigan sakin ngayon?" Tanong ko. Bahagya siyang umatras at tumalikod. Kumuyom ang kamao at napabuntong hininga. Pagak itong tumawa. 

"Hindi ako naririto para makipagkaibigan Cassandra. I don't need a friend. Walang maitutulong sakin ang pakikipagkaibigan sa estado natin ngayon."

"Kung gayon ay bakit ka naririto? Ano ang sadya mo sakin sa kalagitnaan ng gabi?"

"Kinikilala ko lamang ang aking mga magiging katunggali, Cassandra."

"Ngayon at nakilala mo na ako ay maaari mo nang lisanin ang silid na ito. Salamat nalang sa pabaon mong leksyon sakin ngayon."

"Not so fast Cassandra—"

"Out! Get out of my room !" Pagtataboy ko dito. Pailing itong ngumiti.

"Hayaan mo at ito na ang una at huli kong pagdalaw sayo. Patawad sa istorbo. Babalik na ako sa aking silid. Lets meet at the dead end."

Iyon lamang at walang lingon-lingon siyang umalis. Naiwan akong nag-iisip. Paligsahan? Iliminasyon? Thats bvllshit! Tipid akong ngumiti at muling bumalik sa aking kama. Let's see kung sino ang matitirang matibay. Ipaglalaban ko ang isla ng Alwana at gagawin ko ang lahat para magtagumpay kahit ito man ay labag saking kalooban.