Unbreakable (LeAga)

Chapter Two

CONFUSED

-----

Lea

I'm here at Aga's office who happens to be my father's secretary. I'm just sitting while he keeps on making his daughter stop from crying.

I'm shocked. I'm seriously shocked. What the heck!

'Alam kong gulat ka, pero pwede mo ba kong tulungan man lang?' I looked at him and yeah, hindi parin tumitigil ang anak nya sa pag-iyak at pag abot sa akin.

'What will I do?' I don't really know what to do. Hindi ko alam mag handle ng mga bata dahil mag-isa lang naman ako eh.

'Pwede mo ba syang buhatin? Para lang tumigil sya? Ilang minuto narin syang umiiyak eh at baka magkasakit sya kakaiyak.' Ok, naaawa narin naman ako sa kanilang dalawa.

Lumapit ako sa kanila and gusto na talagang magpabuhat ng bata saakin.

'Gosh! You're heavy!' Saad ko pagkabuhat ko sa bata dahil talagang mabigat sya.

'Whooo...' I heard him sighed.

Tumigil lang naman ang anak nya sa pag-iyak mula ng binuhat ko ito. I kinda feel like a mother here. Seriously.

'Ikaw ang anak ni sir Oscar?' Tanong nya nung makaupo ako sa kaniyang upuan at sya naman ay nakaupo sa harap ko.

Nakakandong saakin ang bata at nakatulog na ito sa sobrang pagod sa pag-iyak. Hindi ko na sya binigyan ng pagkakataon na kunin ang bata saakin dahil baka magising lang ito at umiyak ulit.

'Yes, and You're Johannes Aga Levine his late secretary.' I answered him. I hate late people, by the way.

'Hindi ako late. Sadyang maaga lang kayo.' Saad nya. Palusot pa. Hmp!

Hindi na ko nagsalita pang muli. Nababalot kami ng sobrang katahimikan.

'Lea?' Panimula nya. Tumingin ako sa kanya at nagsimula ulit syang magsalita. 'Hindi ko alam kung sino ka. Basta ang alam ko lang ay anak ka ng boss ko. Pasensya kana sa inasal ng anak ko. Pasensya kana kung naabala ka namin.'

'Yeah, but what can I do? Alangan namang hayaan kitang amuin itong anak mo na hindi pa titigil kung hindi ko pa kinuha sayo.' Like, duhh! Hindi naman ako masamang tao, ano?

Magsasalita na sana sya ng biglang bumukas ang pintuan at ang gulat na mukha ng tatay ko ang makikita.

'Sir?' Yeah. Lahat pala kasi gulat.

I'm starting to feel nervous. Shocks. Anong iisipin ni Dad. I should start explaining.

'Dad! Dad! Mali ka ng iniisip. Kung ano man ang iniisip mo. Let us explain everything.' Oh goodness! I'm so nervous.

Hindi makagalaw si Aga sa kanyang upuan kaya kinalabit ko ito at itinuro si Dad. Inalalayan nya itong makaupo.

'What are you doing here, honey? Who is that child?' Takang tanong ni Dad. Kahit sino naman magtataka at magugulat kung makita mo ang kaisa-isa mong anak na may kandong na bata at tulog pa ito. Malala pa ay nasa office ito ng kanyang secretary.

I sighed. 'Ok, Dad. Listen to me. This child is not mine. This child belongs to your secretary. I'm outside your office when this little girl bumped to me. Then, she started to cry when she saw my face. I don't really have a choice but to stay and carry her.'

'That's all?' Yun lang ang sasabihin nya? Wow ah!

'Yes Dad, what are you expecting?' Ano? Gusto nyang palabasin na anak ko to? Wow! Just wow! Alam nya naman na ayaw ko pa magka jowaers eh.

'Sorry, ok? I'm just shocked, seeing you here with this child!' Sino bang hindi? Hayst!

I looked at Aga. He's quiet and all. I think he doesn't know what to say.

'What are you doing here nga pala Dad?' I changed the topic.

'Oh yeah! Aga!' He looked at my Dad. 'I want you to have this information about a certain investor. Make sure to clarify all the things to him. Ang kulit nya eh.'

'Yes Sir, I will.' He smiled at my dad.

That smile. It's so familiar.

-----

Aga

Nakaalis na si Sir Oscar kaya binaling ko ang tingin kay Lea at sa anak ko.

Magkamukhang magkamukha sila. Hindi ito napansin ni Sir Oscar dahil hindi nya masyadong nakita ang mukha ng anak ko.

Bakit ganoon? Nakikita ko rin sa kanya si Charlene. Imposible! Walang kapatid si Charlene.. yun ang pagkakasabi nya saakin.. wala syang kakambal.. hindi kaya't nagsisinungaling lang siya.. Wala syang pinakilalang pamilya saakin.. Gulong-gulo na ko!

Sino kaba talaga?

'What do you mean? Sino ako? Anak ako ng boss mo.. I'm Rachelle Lea Aguilera.' Nasabi ko pala yun ng malakas.. akala ko sa isip ko lang eh.. Hay naku Aga!

'Pasensya na..' Hinging paumanhin ko sa kanya.

'Are you ok? Aga?' She sound so concern.

Bakit ganito yung puso ko? Bakit para akong may sakit sa puso? Kay Charlene ko lang ito huling naramdaman. Anong ibig sabihin nito?

Kinuha ko sa kanya Si Tori. 'Sorry Lea, maaari ka ng umalis.' kailangan kong mailayo sa kanya ang anak ko. Naguguluhan na rin ako.

Buti nalang hindi nagising si Tori. Sorry anak ah! Pero baka mapamahal ka sakanya.. kasi ako.. ay.. wala wala!

'Oww.. so yeah.. pinapaalis mo na ko.. Grabe!' Nakasimangot nyang saad.

Hala! Ang cute nya!

Stop Aga! Ano kaba!

'Sobra na kaming nakakaabala sayo eh.' Nakayuko kong sabi dahil ayaw ko syang tignan. May kung ano akong nararamdaman sa tuwing tinitignan ko sya.

Hindi ko na sya narinig na nagsalita bagkus ang pagbukas at pagsara nalang ng pinto ang tangi kong narinig.

'Hayst! Salamat naman! Whoooo!'

Anong ginawa mo saakin Lea! Naguguluhan na talaga ako!

-----

Chapter two! ✔️

Yeah! Ang galing galing! Hahah! Sorry po sa super late na late na UD. Ako po ay may tatlong dahilan 😂

1. Ako po ay naging busy sa dami ng paperworks na pinagawa sakin.. stressed ako huhu! Pero keri lang yan! 😂
2. Dapat po talaga last week ko pa sya ia-update kaso nawalan ako ng budget 😂.. wala akong internet! 😂😭
3. May kina bwisitan po akong tao at ayaw ko pong mag UD ng masama ang loob hahah.. pero ok naman na sya ngayon kaya yan.. boom! UD na.. 😂

Yan po ang mga dahilan.. 😂😂😂

Salamat po sa pagbabasa! 😘😘
God bless! 😇