HAYALİ ARKADAŞ | Texting

Hayali Arkadaş -61-

"Evet, biliyorum. Sıkıntı değil. Sinir krizi geçiriyordun, o an senden mantıklı hareket etmeni beklemek aptallık olurdu."

"Böyle davranacağımı biliyordun." Bulut, kaşlarını kaldırdığında sözlerime devam ettim. "Annemin geleceğini biliyordun. O geldiğinde benim siniri krizi geçireceğimi ve ağzıma geleni söyleyeceğimi biliyordun. İçime attıklarımı ona söyledikten sonra rahatlayacağımı da biliyordun. Hepsini bilerek yaptın, kendini bilerek 'suçlu' durumuna düşürdün."

Bulut, gözlerini kaçırıp sessizliği tercih etti. Karşımda suskun bir şekilde duruyordu, anlattıklarım karşısında bir tepki bile vermiyordu ki bu da olayın doğruluğunu kanıtlıyordu. Bulut cidden bir şeyleri değiştirebileceğini düşünerek annemle konuşmamıştı. Amacı benim anneme karşı içimi dökmemi sağlamaktı. Yaşanan krizden sonra üstümdeki ağırlık öyle hafiflemişti ki... Bulut bu planında çok başarılı olmuştu. 3 yıldır içimde tuttuklarımı anneme söylemek beni iyi hissettirmişti.

"Tamam, sırf benim yüküm hafiflesin diye böyle bir şey yaptın. Ama sana söylediklerimden dolayı ağırlaşan yüreğimi ne yapacaksın? Bulut, ben sana el kaldırdım. Haksız yere. Niye o an oradaydın ki? Tüm zehirli laflarımın hedefi oldun. Şimdi bu pişmanlığımı ne yapacaksın?"

"Pişman olmanı gerektirecek bir durum yok. Öyle şeyler söylemesen bile nefret ettim ben kendimden. İçini dökmeni, rahatlamanı istiyordum çünkü annen senin kalbinde çok büyük bir eziklikti. Ama seni annenin karşısında öyle görünce... Planıma sokayım demedim değil."

"Pişman olmamı gerektirecek bir durum yok, öyle mi?"

Bulut, kafasını onaylarcasına salladığında elimi kaldırmış ve parmaklarımın uçlarıyla dudağının kenarındaki yaraya dokunmuştum. Şu an Bulut'un gözlerinde büyük bir şaşkınlık olduğunu tahmin ettiğimden oraya bakamıyordum. Ama dudağının kenarındaki yaraya bakmak da bana iyi gelmiyordu.

Elimi oradan indirip bakışlarımı ayakkabılarıma çevirdim. Yaptığı şey için ona kızgındım aslında. Benim haberim dahi olmadan annemle konuşması beni çok kızdırmıştı. Ama ona olan kırgınlığım bir anda geçmişti. Çünkü planladığı şey cidden işe yaramıştı. Annemin açtığı yara kapanmamıştı ancak en azından üzerindeki baskı gitmişti. Geriye kalan tek şey zamana bırakmaktı.

Elimi cebime atıp ıslak mendil paketini çıkardım. İçinden bir ıslak mendil alıp Bulut'a verdiğimde bir bana bir de elindeki ıslak mendile bakıyordu. Onun bu şaşkın hali beni hafifçe gülümsetirken Bulut cidden ne tepki vereceğini bilemiyordu.

"Bu ne?"

Gülüşüm genişlerken gitmek için geriye doğru bir adım attım.

"Beyaz bayrak."

***

Lara yazıyor...

Lara çevrimiçi

Lara yazıyor...

Kaya: Hadi at şu mesajı artık ya

Kaya: 2 saat oldu

(Görüldü.)

Lara yazıyor...

Lara: Ne?

Lara: Sen benim yazdığımı nasıl gördün?

Kaya: Numaran var bende, oradan gördüm

Lara: Tamam da ben sana hiç mesaj yazmadım

Lara: Yani konuşmalarında görme şansın yok

Kaya: İstediğin cevabı vereyim diye salak ayağına yatıyorsun ama zehir gibi kızsın, biliyorum