Κάνε με δική σου!

Όλοι είμαστε ξένοι

Οι αυτόματες πόρτες άνοιξαν και μπήκαμε στη εταιρεία. Τα τακούνια μου ακούγονταν στο μαρμάρινο πάτωμα, κάνοντας όλους τους εργαζόμενους να κοιτάξουν από που προερχόταν ο ήχος. Ψίθυροι άρχισαν να ακούγονται, αλλά ευτυχώς είχα μάθει να τους αποδέχομαι από την ημέρα που μπήκα εδώ μέσα. Ο Φίλιπ έφυγε από το πλευρό μου και πήγε στην ρεσεψιόν, ενώ με έσπρωξε γλυκά στην μέση να προχωρήσω προς το ασανσέρ. 

<Δεν ντρέπεσαι να έρχεσαι στην εταιρεία!> Άκουσα την φωνή της Τζέσικα και κατευθείαν όλοι σώπασαν. <Έχεις τα μούτρα σου να έρχεσαι εδώ!?> Γύρισα να την κοιτάξω και την είδα να περπατάει με το στυλ που είχε πάντα, μόνο που αυτήν την φορά το κάθε της βήμα αντιπροσώπευε όλους τους υπαλλήλους της εταιρείας. Το κόκκινο μαλλί της πεταγόταν αριστερά και δεξιά από την φόρα που είχε και τα δικά της τακούνια έκανα πλέον θόρυβο, καθώς τα δικά μου είχαν μείνει στάσιμα. Ο Φίλιπ πήγε προς το μέρος της και όταν πήγε να την σταματήσει, εκείνη τράβηξε το χέρι της. <Σε ευχαριστούμε που μας έδειξες πόσο φθηνή είσαι! Άνοιξες τα πόδια σου και πήρες όλη την εταιρεία δίχως να κουραστείς παλιοβρόμα!> Φώναξε μπροστά στα μούτρα μου και εγώ είχα μείνει ανέκφραστη ακούγοντας όλα όσα είχε πει μπροστά σε όλους.

Μόλις σταμάτησε άρχισαν ξανά οι ψίθυροι, όμως φρόντισα να τους σταματήσω γρήγορα. Η παλάμη μου χτύπησε το αριστερό της μάγουλο και οι ομιλίες τερμάτισαν. Έβαλε το χέρι της στο μάγουλό της που σε λίγο θα άρχισε να κοκκινίζει και πήγε να μιλήσει, όμως δεν την άφησα. Τράβηξα το χέρι της που ήταν κολλημένο στο μάγουλο της και το γύρισα με τρόπο, που να την κάνω να πονέσει και να χαμηλώσει. <Μπορεί να έκανα ότι έκανα, αλλά δεν παύει να είμαι το αφεντικό σου!> Της είπα συνεχίζοντας να την πονάω και εκείνη να σκύβει όλο και περισσότερο στην παρουσία μου. <Και αυτό θα κάνετε καλά να το ακούσετε όλοι! Απαιτώ τον απόλυτο σεβασμό από όλους σας!> Φώναξα δείχνοντας στα αλήθεια την εξουσία που είχα. <Είσαι πολύ τυχερή που δεν σε απολύω αγαπητή,γιατί να δω με τι λεφτά θα μπορούσες να στολίζεις τον εαυτό σου έτσι και να κυκλοφορείς σαν κυρία. Αλλά ξέρεις πολύ καλά ότι άλλη είναι η κυρία ανάμεσα σε εμάς τις δύο και άλλη αυτή που ανοίγει τα πόδια της σε όποιον της συμφέρει!> Της ψιθύρισα και απελευθέρωσα το χέρι της από την λαβή μου. <Φίλιπ σε μισή ώρα να είναι όλοι όσοι χρειάζονται πάνω στη αίθουσα συνεδρίασης> Είπα ήρεμα και ξεκίνησα για το ασανσέρ. 

Όσοι ώρα περπατούσα δεν ακουγόταν τίποτα, αλλά όταν έκλεισαν οι πόρτες του ανελκυστήρα και άρχισα να ανεβαίνω πάνω, άκουσα της τσιρίδα της Τζέσικα να τραντάζει όλο το κτήριο και ένα χαμόγελο ευχαρίστησης σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου.