Siyah teninin üstüne vuran ay'ın beyaz ışıklarıyla yüksek uçurumun yanında diz çöktü çingene kadın.
Yıllardır geldiği tepeden umudunu kırmayan kadın gözyaşlarının toprakla karışmasına izin vererek yılın son günlerinde inandığı Tanrısına yalvarmaya başladı.
"Ay Ana, bana bir erkek ver! O zaman bu kulun rahata erişir. O zaman bu kulun daha mutlu olur."
Yıllardır ona inanan kulunun yakarışlarını dinleyen Tanrıça zamanın geldiğini düşünerek beyaz ışığının etrafı sarmalamasına izin verip kulunun karşısında belirdi.
"Tanrıçam,"
Tanrıçanın güzelliği karşında dili tutulan çingene kadın derin bir nefes çekerken içine Tanrıça bir elini kaldırıp kadını göstermişti.
"Erkeğin olacak siyah tenli kadın,"
Diye konuştu Tanrıça.
"Fakat karşılığında ondan doğacak olan ilk çocuğunu isterim."
Elini aşağı indirip kaybolmadan önce son sözlerini söylemişti güzel kraliçe.
"Sen; yalnız olmamak için çocuğunu kurban edecek olan kadın, yakında isteğine kavuşacaksın."
Ay Tanrıçası ışıltısıyla birlikte ortadan kaybolurken çingene kadın ilk ellerini sonra da alnını toprağa bastırmış ve bütün gece orada Tanrıçasına ibadet etmişti.
๑
Gaz lambasının turuncu ışığının etrafı sardığı çadırda çingene kadın tarafından bir bebek dünyaya getirildi.
Tarçın renkli babadan doğan, bir Ermeninin sırtı kadar beyaz olan bebek, siyah yerine gri gözleriyle birlikte,
Ay'ın albino oğlu...
"Lanet olsun görünüşüne! Bu çocuk bir yabancıdan ve ben buna katlanmayacağım!"
Çingene adam onurunun çiğnendiğini düşündü ve elinde bir bıçakla karısının yanına gitti.
"Bu kimin oğlu?! Beni aldattın!"
Beyaz çadırın duvarlarına vuran turunculuğa kırmızı da eşlik etmeye başlarken Çingene adam artık ölü olan karısının kollarından beyaz bebeği çekip aldı.
Gözünü intikam bürümüş olan adam kollarındaki bebeğini ıssız ormanın içine getirip acımasızlıkla terk etti onu orada.
Ay Tanrıçası masumca etrafa bakan bebeğin önünde belirip okşarken onun yanaklarını ormanın sessizliğinde Ay'ını ona hediye etti.
"Ne zaman üzgün olursan ağlar bulutlar, ne zaman mutlu olursan parlar Ay'ın ışıkları seninle,"
Güzel kraliçe insanların sesini duymaya başlarken son kez yavrusunun yanağını okşadı.
"Ay'ımın parlaklığı hep seninle olsun çocuğum."
♰
Hola
Bu fici Hijo de la luna yani Ay'ın oğlu efsanesinden alıntılayarak yazacağım ki bu bölüm de haggard'ın şarkısından çok kelimeler var öyle işte
Sevin bu fici de noooooooolur
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
