Bad Girl MEETS Bad Boy (EDITING)

Chapter 2

Lyle's POV

Hi :) ako nga pala si Lyle Vayn Jefferson. 

Kami ang may ari ng Jeferson Academy. Nagtataka kayo kung bakit hindi ako nag aaral sa sarili naming school? Dahil dun sa Lesshy na yun. Dikit ng dikit sakin eh kaasar. Sobrang obsess sakin. Yuck. -___-

Andito ako ngayon sa Airport kakarating ko lang galing L.A.

Hindi pa nga alam ni V to eh. V as in Vanellope. Ang haba kasi masyado kung Vanellope kaya V nalang.

Susurpresahin ko siya :D hahaha

"Hey Lyle! Let's keep going! Why did you paused in the middle of the road and smiling like an idiot there? Like WTF man?! It's embarrasing. =___=++"

"Huh? Ahh! Hahahaha I'm just happy that I'm home again."

"I don't care. I thought it will be never be the same like in L.A but look, all of the people here too are looking on us and it's really annoying. =___=+++"

"Hahahaha! Still not used on that?"

In denial kasi ito eh. Ayaw pang aminin na sobrang gwapo niya. Oo sobra. Gwapo rin naman ako noh! Pero iba ang karisma nya.

"Hell yeah! It's creepy you know?! It's like I'm wanted or something. =__=++"

"You know that your handsome right?"

Nagbago ang expression ng mukha niya from ganito =___=+++ naging ganito na O.O

"Are you gay??!!" singhal nya

"Fvck! Of course I'm not! Seriously dude? You're asking me that?!"

"Then why did you asked? -__-"

Nah sabi na sa inyo eh in denial talaga tong loko nato eh. =___=

"Do I have to explain why? =___=++"

"Are you telling me that I don't get your point? +___+" inis na sabi nya habang nakataas ang isang kilay

Oh ayan na ang death glare nya! Tong tao na to sarap upakan pasalamat siya mahina ako sa combat fights tsk

"No but I just want to asked why do you keep on denying that you're handsome even though it's obviously true. -___-"

"I just don't want you to feel insecure. Happy? =____="

"Mind if I punch you? =____=+++"

"You're weak at combat fights the hell you asking dude. =___="

Sh*t this guy! Kung hindi ko lang bestfriend to naku matagal ko na to pinabugbog! Kaso hindi rin to madali mabugbog eh, sobrang sanay to sa away. -__-

Hindi ko pa nga siya napakilala. Siya si Sebastian Rein Williams. Half-British and Half-Filipino. Sobrang yaman din nang pamilya na to. Ikalawa ang pamilya nila sa pinka mayaman sa buong asya. NAgka kilala kami sa L.A. Sobrang mapili to sa kaibigan pero ewan bakit naging kaibigan ko to. Apat kaming magbebestfriend. Yung dalawa nanatili pa rin sa L.A. Magkasing edad lang kami. 17 years old.

"Tara na nga! -__-++"

(Sa loob ng sasakyan)

"San ka ba magpapahatid?"

"Sa condo namin." Sagot nya habang nakatingin lang sa bintana

"Marami na talagang nagbago ah simula nung umalis ako ng pinas." pagpapatuloy niya

"Malamang, ang bata bata mo pa ng lumayas ka at nang ibang bansa na. =___="

Sa maniwala kayo't sa hindi, 7years old palang siya nung lumayas siya at pumunta ng ibang bansa. =___=

"Eh sa gusto ko eh."

"Close ka naman sa pamilya mo. Hindi ka pa inaaway ng ate mo pero bakit ka ganyan? Naka drugs ka ba? =___="

"Hindi ako close sa parents ko. Feel ko lang mangibang bansa. Problema mo? =____="

"Ewan ko sayo. =___="

"Ikaw? San ka ba didiretso? Sa bahay nyo o condo mo?" Tanong nya

Oo nga. San nga ba? ah alam ko na!

"Hindi. Pupuntahan ko muna ang babe ko."

"Bago na naman ba yan? Kadiri ka."
nandidiri nyang sabi

Kung makasabi ng bago parang ang dami ko naging syota -___-

(A/N: Bakit hindi nga ba? :P)

Wag mo nga akong ibuking author! Grabi ka! >-<

"Tanga! Kapag ba 'babe' ang tawag girlfriend na? Di ba pwedeng closefriend ko muna? Tss."

"EWAN. =___="

Makaraan ang isang oras andito na kami sa condo nya.

"Tawagan mo nalang ako kung ready na ang papers ng pag transfer mo para maipasa ko na agad."

"Okay."

*ttuuuccckk*

Eto ang dahilan ko kung bakit umuwi ako ng pinas, Dahil dito na ulit ako mag aaral :D 

Bakit sumama si Seb? Sawang sawa na daw siya sa pagmumukha ng magulang nya dun eh -___-

"Where do you want to go Sir?" Tanong nung driver ko

"Let's go first to our Cake House."

"Yes Sir."