YARAMIZDA KALSIN

Bölüm- 30

Hayat hep yarım bırakır insanı. Doğarsın yarım kalırsın. Tutunacak hiçbir şeyin kalmaz. Seversin yarım kalırsın. Bırakıp gider, sevdiğinle kalırsın. Sevmezsin yine yarım kalırsın. Sevmek istersin, sevilmek istersin. Zamansız ölürsün her şeyinle yarım kalırsın. Görülecek güzel günler, yapılacak güzel işler, yaşanacak güzel anları yarım bırakıp gidersin. Artık hiçbir şeyi istemezsin. Keşke doğmasaydım dersin, keşke sevmeseydim ya da keşke sevseydim. Ama ölmeyi istersin. Belki de her şeyden çok.

Ben işte bunu herşeyden çok istiyorum. Ama bir şey var ki beni bu hayata bağlayan. O da senden kalan son hatıran. Oğlumuz. Bilmem kaçıncı yazıp kenara attığım mektuplar sana. Tahir nerdesin bilmiyorum, ama yaşıyorsun. Ve seni çok özlüyorum. Seni bilmeden görmeden seven ve seni bana karşı savunan oğlumuz da.

Ne zaman dönersin bana bilmiyorum. Belki de dönmezsin. Hala gittiğin günki gibi özlüyorum seni. Ve hala gittiğin günki gibi nefret ediyorum senden. Ama bekliyorum. Bugün de seni andım, sevgini tazeledim kalbimde. Bu kalpten hiç gitmemen dileğiyle.

Nefes.

Çalışma odamdan çıkıp aşağı salona doğru yol aldım. Salondan Atakan ve Murat'ın sesleri geliyordu. Atakan ve Murat'ın arasında Atakanın sahip olamadığı belki de hiç olmayacağı baba-oğul bağı gibi bi bağ vardı. Ne yaparsam Murat'tan ayıramıyordum onu. Tek fikir ayrılığı yaşadıkları konu Hayat'tı. Atakan Hayat'tan nefret ediyor Muratsa aşkından geberiyordu.

"Nerde kaldın Nefes ya! Oğlun beni yedi bitirdi. Murat bana kız bulalım, Murat bana kız alalım diye tutturdu. Kime çekti acaba? "

"Bence düşünmeme bile gerek yok. Dayısı, amcaları-

Bir anlığına duraksadım. Onu düşünmek bile beni özleminden deli ediyordu. Ama karşıma çıksa ne yapardım bilmiyordum. Sarılır mıydım? Bilmiyorum. Doyana kadar gözlerine bakar mıydım? Kesinlikle. Affeder mıydım? Asla.

" Babası. "

"Nefes, yine kötü olacaksan konuşma bu konuları. "

"Hayır. Olmayacağım. Gerçekten. Beni ilk gördüğümde aklından geçenleri az çok tahmin edebiliyorum. Kesinlikle naif şeyler değildi. Onu da bu yapan tarzı işte. Beni aldattığını hatırlarsın. Ona yetememiştim."

"Böyle düşünme Nefes. Abim işte biliyorsun yetemediğinden değil. Ne zaman sinirlense onu yapar. "

"Evlenmiştik ama biz. Ne olursa olsun evlenmiştik. Eğer birisine 'evet' dediysen onu üzmeye de incitmeye de aldatmayaynı da hakkın yoktur. Ama o bana 'evet' dedi. Hem üzdü hem incitti hem aldattı. Ne olursa olsun ben onu kabul ettim. Ama o? Benim Koray'ı o sanıp öptüğüm gece beni dinlemedi ve boşanmak istedi."

"Biliyorum haklısın. O kadar haklısın ki kendi abimden nefret ediyorum. "

"Nefret etme. O sana bana yaptığı gibi yapmadı. Sana değer verirdi. Ama bana verdiği değer de yalanmış. "

"Tamam bak. Düşünme artık bunları. Hem bugün senin günün. Yurtdışından ayakkabıların için bir sürü insan gelicek. Atakan'ın bakıcısı gelsin çıkalım. Asma suratını gül artık."

"Murat, iyi ki varsın. "

"Öf Nefes biliyorsun sevmiyorum böyle anları. Neyse sende iyi ki varsın. Oldu mu? Böyle mi yürüyordu bu işler."

"Evet Mırat böyle yürüyordu. "

"Ya Allah aşkına Mırat demez misin? Lütfen. "