/Heybabyiminlove;
HI GUYS! So ang tagal ko sobrang hindi nakapagupdate. Eto bawi bawi rin pag meh time! Ayun nga, dito na ako magfofocus. Eto tatapusin ko, bago ako gumawa ng bagong book. Madaming nakapending na story dito sa account ko pero I haven't published any of my new stories yet. May one shot, meron ding mahahabang story.
ETO NGA, I missed wattpad kasi! Kaya gagawa ako ng update. Sorry kung hindi siya kasing haba ng ineexpect niyo. :p Alam niyo namang busy-busyhan ang peg ng author hehe.
ENJOY THIS CHAPTER!!
ETO NA!!
ETO NA!!!!!!!!!!!
ETO NA TALAGA!!
YZ's POV (wa - ay - zee)
Pero lahat ng yon ay panaginip ko lang, pagkatapos ng bangungot na yon ay tumayo na ko, naligo, kumain at pumasok sa school.
Chapter 1 ba?
Pinaglaruan lang kayo ng author! Haha, mga uto uto, mga leche. =____=
Nagpagoyo naman kayo.
Infinity Kayleigh Zvi, no one ever called me Kayleigh or either Infinity sa buong tanang ng buhay ko.
Y.Z's the famous name.
Wala pa namang nagtatangkang i spill yung buong pangalan ko. Which is good. "Hey."
napatingin ako sa gilid ko. "Oi brud."
"Looks like you're still the same, baby." the only arrogant person I know as of now, Linford.
"Fuck you." banggit ko sabay taas ng gitna kong daliri sa mukha niya.
"It's been.. 6? 7? 8? 9? Months and you haven't hugged me yet but then, you trashtalked me already."
"Sino ka ba para yakapin ko? Hey, mind fucking off?" pagkasabi ko ay tumayo na 'ko.
I know how he won't go after me. That's how it always works.
Nagulat ako ng biglang may walang pasintabing humawak sa braso ko. "Baby, bat ka naman ganiyan? Wag kang cold!" kaya medyo napahinto ako ng narinig ko siya.
"Eh ano naman sayo kung cold ako? Wala kang pakialam kung anong turing ang gusto kong gawin sa kahit na sino. Pakielamero." dumiretso ako ng lakad.
To make the blurry story clear. Ex ko siya. Kaya ganyan siya ka-arogante. Malakas ang loob niya na tatanggapin ko ulit siya, kasi alam niya kung gano ko siya minahal. And I've accepted him too many times already, which gave him the confidence.
Pero kahit mas lumala pa ang pagmamahal ko sakaniya, he'll never be the person I want to be with. No second chance.
Time to love myself naman. Sinayang niya lang ako, sinayang niya lang lahat. By ako, I mean sa pagmamahal and everything. Not that I had sex with him or anything. I never gave him my body, I never will.
"Why are you so cold? Tell me. Ba't ang bitter mo? Can't seem to move on, eh? Oh come on, we love to play games right? And this is the specific game I've always wanted to play." hinarap ko siya. He was smirking. Too arrogant, just the thought of loving him makes me wanna puke to death.
"I'm not. This is how I treat everyone. Ngayon na lang ulit tayo nagkita tapos ganiyan ka? Be good-natured and I'll respect you. And by the way, I have no time for your idiotic games, Mister" sabi ko tapos umirap ako.
"Everyone pala ha? Eh kanina lang nakita ko yakap yakap mo si Ace, yung tropang pulpol." our mutual friends.
"Eh kasi kaibigan ko sila eh, ikaw ba? Hindi naman diba?"
YOU ARE READING
I Don't Know How, Why and When
Teen FictionLove is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does not dishonor others, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the tru...
