let's pretend ; chapter two - help

31 1 2
                                    

I wore my shades and walked along as if I wasn't lost. Oo. Hindi ko makita yung hinahanap ko pero it doesn't mean you don't have to act cool while you're lost, right? Yeah.

Ikaw naman kasi, Talia Hale, hindi mo inaano yung buong information. Susugod ka agad.

Nagpasundo kasi ako kay Hansol sa airport kasi walang may gustong sumundong iba sa akin. Busy si Charlene at Marione dahil magkasama sila, si Chisae naman at Hana magkasama daw at may ginagawa although I don't know what. My only hope was Hansol. Not that I am complaining because he's been my best friend for years already and I am honored to have him.

As I was looking around, iba't ibang lahi ang mga nakikita ko dito. It was beautiful to look at. May mga bata at matanda rin, and it made me miss my family in New York again. Mga bata kasama yung mga magulang nila. It made me want to catch a planr again and fly back kahit na kakatuntong ko palang.

I then checked my phone sakaling tumawag or nagmessage si Hansol, and I was relieved that meron.

Binuksan ko agad yun, and I groaned on what he sent me.

From: Hansol

u look like a lost kid there XD look up kiddo

Pagkabasa ko dun ay tumingin ako sa taas, seeing him gazing down at me with a smirk across his face. Nagwave pa siya sa akin and arranged his shades, kaya naman I gaped and pointed at him. I gestured for him to come down here with my finger, and he slipped his hands in his pockets as he started walking.

Hinihintay ko naman siya, at pumasok agad sa isipan ko yung problema ko. God. Hansol, sana naman may kakilala ka, no? Kundi I am so doomed. Wala naman akong alam na pwedeng kausapin para sa fake dating na to. One month lang naman, e.

"Para kang nawawalang bata, Hale," sabi ni Hansol, when i turned to face him. I rolled my eyes and hinila na siya, never thinking about the people na nakatingin sa amin as we jogged away from the airport.

Nang makarating na kami sa harapan ng isang taxi ay pinagbuksan niya ako ng pinto, making me come ibside first so I did. Pumasok siya after me, and then closed the door, telling the driver the location of a coffee shop we often go to.

"Oh, anong problema mo at nakasimangot ka nanaman?" Sabi ni Hansol, and I groaned at tinakpan ang mukha ko.

"Lola. Lola and lolo are gonna renew their vows. Next week. Imagine the stress I am in dahil I promised them the last time I came home na pagbalik ko ay may boyfriend na ako kasi pilit pilit sila ng kakatanong kung may boyfriend na ako. By the way, lola and my family misses you too daw. They're inviting you to the wedding," sabi ko, and he slowly nodded.

"Ikaw naman kasi tong tanga na nagsabing may boyfriend ka na. Anong gagawin mo sa boyfriend? Andito naman akong best friend mo." Sabi niya, and I groaned.

"Because they want me to invite my boyfriend to the wedding and vacation! Nakakainis! It is so frustrating. Paano ako makakahanap sa loob ng isang linggo?" Sabi ko, and he chuckled.

"Gaano ba katagal yang wedding and vacation at kinakabahan ka?" Sabi niya, at tumigil na yung taxi.

We paid, tapos ay bumaba na kami. Hinintay ko na makaupo na kami sa usual table namin bago ako ulit na nagsalita. Hansol talked to the waiter at sinabi na oorderin namin yung usual, tapos ay humarap na siya sa akin.

"So...?" He asked, and I sighed.

"One month. One fucking month, Hansol. Isang buong buwan. Tulungan mo naman ako," sabi ko, groaning, and he chuckled. Matapos nun ay nagsmirk siya.

"I'll help you. If you treat me to korean beef later for dinner. Papapuntahin ko din yun mga pagpipilian mong maging fake boyfriend," sabi niya, and I gaoed at him.

let's pretend ♡ hansol vernon chwe Where stories live. Discover now