Nocą

79 3 2
                                    

Noc zwykle jest spokojna, cicha... Prawda?

No, nie dla wszystkich.
Nie dla mnie.
Na pewno nie wtedy, kiedy boję się zamknąć oczy ani kiedy przez kilka godzin wpatruję się w drzwi ani tym bardziej wtedy, gdy każdy najcichszy odgłos powoduje przyspieszone bicie serca, a w mojej głowie tworzą się najczarniejsze scenariusze.
Po takich epizodach bardzo ciężko jest zasnąć.
A jeszcze ciężej potem następnego dnia wstać.

Naukowcy i lekarze spierają się, ile właściwie godzin snu potrzebuje przeciętny człowiek, aby organizm mógł prawidłowo funkcjonować, ale na pewno nie mniej niż 6. Ja czasami nie przesypiam nawet tyle. Wbrew pozorem rzadko zarywam nocki z własnej woli. Zwykle naprawdę próbuję zasnąć. Tylko to bywa trochę trudne, kiedy wydaje mi się, że ktoś jest w przedpokoju albo że po moim pokoju grasują duchy. A najlepsze jest to, że ja właściwie nie wierzę w duchy ani inne paranormalne zjawiska. Cóż, wygląda na to, że moja podświadomość wierzy ;)

A tak w ogóle to cześć, jestem Ewelina. Chyba powinnam od tego zacząć, ale jakoś mi się nie kleiło. Mniejsza z tym. Jestem normalną nastolatką - taką, jakich miliony. Uczę się szkole ponadgimnazjalnej w jednym z dużych miast i prowadzę nudne, monotonne życie. Uwielbiam czytać książki i oglądać seriale. Ale przed wszystkim kocham koty ❤

Witam w mojej głowie ;)

---------------------------------------------------------

Cześć! Witam serdecznie każdego, kto tu zabłądził. Od razu mówię, że książka przedstawia problemy, przemyślenia i podejście do świata Eweliny. Nie będzie tu ciągłej historii, tylko bardziej niechronologiczne wpisy. To nie jest rozdział, raczej taki wstęp, który pokazuje, czego mniej więcej możecie się w tej książce spodziewać.
Jak komuś przypadnie do gustu coś takiego to miłym gestem byłaby gwiazdka lub komentarz ;)
Do następnego ^^

Do Końca Coraz BliżejWhere stories live. Discover now