I'm Sorry, My Wife (Montecillo Series # 1)

Chapter 1

Chapter 1

Nakakaawa Ka

 

Kahit na nakatuon ang atensyon ko sa tinitimplang kong hot chocolate ay lumilipad ang isip ko sa lahat ng ginawa ko kay Athena kahapon. Marahas ko na naman siyang binigyan ng sex. At kung nasarapan o nag-enjoy ba ako, hindi! Hindi ko kailanman ikinatuwa iyon! Parang ang lahat sa amin ay sapilitan.

 

Motherfucker, Danger! Of course! Sapilitan na ang lahat ng 'to sa simula pa lang! You want this in the first place, right? You fuckin' forced her to marry you so should deserve this fuckin' hell!

I smiled bitterly. All I want to do is to love her and not to hurt her. Ngunit dahil na rin sa selos ko, sa mga hinala ko, insecurities, kasama pa ang katotohanan na hindi niya... hindi niya ako mahal, wala na 'kong ibang magawa kundi ang saktan siya para sumunod sa 'kin. Nakakababa ng pagkakalalaki ang ginagawa ako at alam ko iyon! Pero tao lang din ako! Tao lang din ako na nasasaktan kapag sinasampal ako ng katotohanan na hindi ako mahal ng taong mahal ko.

I admit that all the things I did and done to her are all bullshits. Pero hindi ko na alam kung ano'ng gagawin ko. Gusto ko lang naman na maramdaman niya ang buo kong pagmamahal. Gusto ko lang naman na mahulog din siya nang malalim kagaya ko. Pero matigas siya! Pakirandam ko, kaya niyang itapon sa isang iglap lang ang pagmamahal ko at balewalain lang ito na parang basura.

Well, Athena, my wife, I'm sorry. I won't let the hell out of you fuckin' leave me and be the casualty here. I love you and you are fuckin' mine. Alam kong wala akong makukuha sa 'yo na kahit ano pero ayos lang. Hindi naman ako humihingi ng kapalit sa 'yo, e. Na mahalin mo 'ko pabalik. Na kahit iyon naman talaga ang gusto ko, matitiis ko. Para sa iyo, makakaya ko. Matitiis ko. Ang gusto ko lang ay iyong makita mo na para sa sa 'yo ang pangarap at mundo ko. Iyon lang naman.

Iyong sex at pambububog na ginawa ko sa kaniya, nangyayari lamang iyon kapag nalalasing ako. Tao lang din ako. At kapag nasagad, hindi ko na alam kung ano'ng mga bagay ang nagagawa ko. May kamalayan man ako, lahat naman ng tangi kong naalala ay galit at selos. Ito na ang ikatlong beses. At ito na talaga ang huli.

Natigilan ako sa pagtitimpla ko nang marinig ko ang mga yabag ni Athena na palagay ko ay kabababa lang galing sa kaniyang kuwarto. Pinipiga ang puso ko nang minasdan ko siyang tulala at wala sa sariling nilagpasan ang table kung saan ako naroon.

Namutla ako na 'di inaalis ang tingin sa kaniya. Kinakain na naman ako ng konsensya sa lahat ng kagaguhan na ginawa ko. Ano'ng ginawa ko sa mahal kong asawa? Hindi na 'ko nag-aksaya ng oras. Tahimik kong kinuha sa medicine cabinet ang medicine kit at nilapitan siya.

"B-babe," nauutal kong tawag para huminto na siya sa paglalakad. But it seems like, she didn't hear me. Para lang akong hangin sa kaniya.

 Hinawakan ko ang likod niya. "Babe---"

"Bitiwan mo 'ko. Nandidiri ako sa 'yo. Nakakadiri ka," malamig niyang utos, saka pumiksi sa kamay kong nakahawak sa kaniya.

Hindi ako nakasunod sa kaniya at hinayaan siyang lumayo sa akin. Kahit na hirap na hirap siya, nagawa pa rin niya iyong sabihin sa akin nang matuwid. Nag-igting ang panga ko. Huminga ako nang malalim, tumingala at pumikit nang mariin. There! She said those painful words again!