İlkay hanım dikkat çekmek için boğazını temizleyince başımı kaldırdım.
-"Aranız mı bozuk sizin? "
-"Biraz." diye yanıtlayıp kahvaltıya geri döndüm.
Kahvaltıdan sonra alt kattaki oturma odasında oturmuştuk. Onlar çay içerken ben arada yoğurt yemiş sonra meyve suyu içmiştim. Akşam yemeği hazırlanırken sonunda Karan bey gelebilmişti. Bütün gün beni arayıp sormadığı için ona ayrı kızgınım.
-"Alin yukarıya gel." Alta inmeden merdivende cam bölmenin arkasından seslenip yukarıya döndü. Mecburen yerimden kalktım ve iki kat merdiveni nefes nefese çıkarak odaya ulaştım.
Kapıyı kapatarak beni kendine çekti. Kollarının arasında sırtım duvarla buluşurken nedensizce duygusala bağlamıştım. En çok ilgisini istediğim zamanlarda o ilgiyi görememekten nefret ediyordum.
-"Seni çok seviyorum. Bunu biliyorsun değil mi ?" dedi alnı alnıma yaslıyken. Gözlerimi dudaklarından çekmeden başımı hafifçe aşağı yukarı salladım.
Onu sevgi kelimesinden daha öte , başka bir duyguyla seviyordum.
-"Eğer sevmiyor olsaydım ne seninle evlenirdim ne de bir bebeğimiz olmasını isterdim. Bunları engellerdim onu da biliyorsun."
Bu söylediği açıdan bakınca evet doğruydu.
-"Biliyorum." dedim oldukça kısık tonda.
-"O halde sana olan sevgimi sorgulama. Ben şuan bir amaç uğruna yaşıyorsam eğer bu amaç sadece siz ikinizsiniz. Bana yüzünü astığını bir daha görmeyeceğim. Anlaştık mı ?"
Tatlı tatlı konuşmasını sabaha kadar dinleyebilirdim. Hatta dinlerken salya sümük mutluluktan ağlayadabilirim.
Yeniden başımı salladığımda dudağımı uzun süre bırakmadan tutkuyla öptü. Ayrılırken elini ceketinin cebine atınca ne yaptığına bakmak için geri çekildim. Çıkardığı küçük beyaz kutuya dikkat kesildim. Açtıkça içinden bana göz kırpan parıltılı yüzük nedeniyle gözlerim geriye açıldı.
Evlenmiş olmamıza rağmen hiç aklımın ucundan geçmeyen yüzükle karşı karşıyayım !
Allah'ım Karan yüzük almış !
İnanamıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-"Uzun zamandır parmağının boş olduğunun farkındayım. Belki biraz geç kaldım ama yine de kabul etmeni istiyorum. Doğrusu hiç bir şeyimiz sırayla olmadı ama eksik bir şey kalmasın istedim." dedi cümle aralarında duraksayarak.
Gülümsemekle ağlamak arasında gidip gelirken yüzüğü kutusundan çıkarttı. Kirpiklerimi kırpıştırıp rüyada mıyım diye sorgularken yüzüğü parmağıma geçirmişti. O an ki heyecanımı kalbimin çırpınışını asla unutmayacaktım.
