And They Say...

Track 14: Obviously Jealous

Ingrid's Point of View

Hinihintay ko si Melody sa cafe na pinagtratrabahuhan niya nang may biglang pumalo ng lamesa ko. Hindi ko alam kung kanina pa siya nandito dahil busy ako sa pagkain kaya hindi ko na namalayan ang paligid ko.

"Will you stop eating for a second and pay attention to me?" iritang tanong ni Dex na tiningnan ko sandali. Itinuon ko ulit ang atensyon ko sa pagkain kasi wala ng mas maganda pang tingnan dito kung hindi ang mga pagkain lang sa harap ko. "I've been calling you. Mukhang iniwan mo na naman ang phone mo. Ano pang silbi no'n kung hindi mo naman gagamitin?

"What?" tanong ko para makaalis na siya at makakain na ako nang taimtim.

"Uuwi ako this weekend. How about you?" Sus. Ayun lang pala. He could've texted me and just waited for an answer to save himself the trouble.

"I'm not sure. I'll tell you the day before."

"Mama wants to see you," sabi pa niya at umupo na sa upuan sa tapat ko. "She said she'll cook your favorite food if you'll go."

Ah. Food. Parang nagutom na ako naiisip ko pa lang ang mga pagkain na ihahain sa akin sa weekend. I'm not really choosy with food. Super expensive food or fastfood? I'm fine with that. I'm fine with anything. But nothing beats homemade food.

"I'm going then."

Dex just raised both of his thumb and ruffled my hair before he stood up to go out. At nang tuluyan na siyang makaalis ay saka ko lang napansin na nabawasan ang pasta na kinakain ko. Binawasan niya siguro 'to kanina habang busy ako sa pag-iisip ng mga kakainin ko sa weekend.

Sneaky jerk. I should've protected my food.

Isusubo ko pa lang ang pasta nang may umupo na naman sa harap ko.

I just want to eat in peace. Mahirap ba 'yon? Bakit ba ang istorbo at papansin ng mga tao?

"What's the deal between you and Dex?"

Oops. It's Kelsey.

Nagfocus na lang ulit ako sa pagkain kasi sabi nila masama raw 'yon paghintayin. At mas importante naman 'to ng di hamak sa kahit na sino mang tao ang nandito ngayon.

Habang kumakain ay hindi naman umalis si Kelsey sa harapan ko.

She's really curious, huh? Well, after my findings, hindi na rin nakakapagtaka na ganito siya ka-invested sa kung ano man ang relasyon ko kay Dex.

When I put my fork down, she immediately talked..

"Done?" she asked calmly but I can tell by her tone that she's not in the mood.

Since I'm in a good mood, I wiped my mouth first with the tissue and nodded. "The frappe is too sweet for my liking. Did you change an ingredient or something? It doesn't taste like usual. The pasta is nice though."

"Yet you finished it."

"It's not nice to just throw it away. Bawal ang leftover."

"Thanks for the review then. Now, could you answer my question?"

"You saw him here a while ago, right? Ikaw, tingin mo, anong sagot sa tanong mo?"

"Hindi ako magtatanong kung alam ko ang sagot," irap niya sa akin.

This is nice. Seeing Kelsey lose her mature and level-headed image is nice. At least marunong naman pala siyang mainis. Nakakairita kapag lagi lang siyang kalmado.

Habang nagtatagal ay mas kumukunot ang noo niya. Iritang irita talaga siya sa paghihintay ng magiging sagot ko. So amusing.

"Ano bang mahirap sa tanong ko at hindi mo masagot?"