Sarpişkom || Texting

K I R K B İ R

Aslında sadece annesi toplantıya geldiğinde bir şekilde adını öğrenmiş ve İnstagram'da aratarak bulmuştum. Ve şöyle demeliyim ki Sarp'ın annesinin takipçi sayısı benden fazlaydı. Ancak babası hakkında hiç bir bilgiye sahip değildim. Annesinden konu açarak ailesi hakkında bir şeyler öğrenebilirdim.

"Spor salonu annenindi değil mi?" Diyerek cevabını bildiğim bir soru sordum. Sarp kafasını sallayıp "evet" derken "annenin sporcu olması güzel bir şey olmalı" dedim. Bana inanamıyormuş gibi baktı. "Sen deli misin? Annem şu anda burger yediğimi öğrense bile beni gebertir. Sürekli spor yapmam için beni zorluyor. Tamam bunun banada yararı var ama bazen çok yorgun olduğum zamanlarda bile ondan kurtulamıyorum. Kendi evimden çok spor salonumuzdayım ve annemin artık derslerden caydığını ve dersleri bana kaktığını düşünüyorum" diyerek ofladı. Gülüp ona baktığımda "yemin ederim bıktım ya" dedi.

Gülüşüm daha da büyümüştü "peki ya sigara içtiğini biliyor mu?" Diye sordum. Sarp gözlerini büyütüp bana baktığında "öğrendiği gün beni son gördüğün gün olur, emin ol" dediğinde kahkaha atmıştım. Oda gülüşüme kısık kısık katılırken "madem bu kadar kızar neden içiyorsun?" Diye sordum. Sonuçta zararlıydı ve içmesini istemezdim.

"Tek tük içiyorum zaten arada vuruyor aklıma" dediğinde bir şey demedim. Artık asıl merak ettiğim kısma geçebilirdim. "Peki ya baban?" Diye sordum. Bana bakıp kısa bir süre konuşmadı. Ardından geveleyerek "onlar, yani annemle babam çok uzun süre önce boşandı" dediğinde gözlerimi büyüttüm. Bunu bilmiyordum. Sarp'a başka bir şey sormadığım halde o anlatmaya devam etti.

"Babam türk, annem italyandı ve babamın işi nedeniyle İtalya'ya gitmesiyle tanışıp evlendiler. Ben 10 yaşımdayken ve kardeşimin yeni doğduğu dönemlerde boşandılar. Ardından annem beni ve Emir'i alıp İtalya'ya geri döndü. Bir kaç yıl ardından ise tekrar Türkiye'ye döndük. Ben lise çağlarımdayken. Türkiye'ye dönerken annemle babamın barışacağını falan sanıp umutlanmıştım ama öyle olmadı. Babam şu an İzmir'de çalışıyor. Arada bir annemle konuşup bizi görmeye gelir. Sorunlu bir boşanma yaşadılar ama şu an iki medeni insan gibi takılıyorlar. Ben artık umursamıyorum, en azından babam var diyerek şükrediyorum ama Emir için o kadar kolay değildi" diyerek konuşmasına ara verince pür dikkat onu dinlemeye devam ediyorum.

"Babasız büyümek eksik hissettirdi ona hep annemde bunu fark ettiği için zaten babamla bizim için görüşmeyi kabul etti" dediğinde içimde dolan hüzünle masadaki eline uzandım ve kendi elimi onun elinin üzerine koydum. Bakışları bana dönünce "ben bilmiyordum Sarp, sorduğum için üzgünüm anlatmak zorunda değilsin" dedim. Eğer üzülecekse anlatmasındı. Gerek yoktu. Elimin altındaki eli hareketlendi. Bir anda avucunun içinde kaybolacak kadar küçük kalan elime baktım.

Tutuşu naifti. Bana bakıp gülümsedi "bunları rahatça anlatabildiğim tek kızsın bırakta anlatayım. Hem belki sende kendin hakkında bir şeyler anlatırsın çünkü benim bildiklerim seninkine oranla daha az" dediğinde güldüm. Yüzümde acı bir ifade oluşmasın diye kendimi tutuyordum.

"O yüzden Türkiye'ye dönmüşüz zaten. Daha sonra babam ilk başlarda sık sık gelmeye başladı. Ama Emir büyüdükçe babamın gelişleride azaldı. Şimdi ise arada bir geliyor. Kendime hep annem kadar güçlü bir kadınla olmalıyım derdim. Çünkü o gerçekten ayakları üzerinde durmayı en güzel içindenbaşarabilen kadınlardan biri. Parasızlık çektiğimiz dönemleri de hatırlıyorum. Ama şimdi bir dönüp bakıyorum. Annem sene de bir mutfağın stilini değişiyor. Kafasına estiğinde bir bakmışız salonumuz fransız stili döşenmiş yada odasını çin stili döşemiş. Yada bir bakıyorum arabasını değişmiş." Dediğinde içimde ki değişik hisle gülümsedim. O gerçekten güçlü bir kadınmış.