The badgirl (COMPLETED)

chapter 39

Thanya's POV

"t-thanya? I-ikaw ba iyan?" biglang sigaw ni kuya!

Napaharap agad ako

Dahan dahan nanlaki ang mga mata nito nang maaninag niya ako.

"h-how? P-paano ka nabuhay?" unti unting gumagaralgal ang boses ni kuya.

"k-k-kuya..." iyon nalang ang nasambit ko

Dahil unti unti nang nanlalambot ang buo kong katawan..

Napayakap agad ako kay kuya

Sunod sunod ang hikbi ko

I miss you so much braderats!

"puro kayo kadramahan! Patayin niyo ako kung papatayin niy--" sigaw ni kira

At agad naman sinampal siya ni ate lysa!

Dahilan napabitaw kami ng pagyakap sa isat isa at tumingin sakanila

"shut up bitch!"

"ano bang gusto niyo!" sigaw ni kira.

"heto!" sigaw ni ate lysa

At agad itinutok ang baril sakanya, isang kalabit lang dito ay tiyak na duguan si kira!

Napailag agad ito

At rinig ko ang bawat iyak at hikbi ng pamilya nito

"ate lysa!" sigaw ko kaya napababa agad ng baril si ate lysa

Unti unting napatingin si kira sa pamilya niya..

"m-ma.." sambit ni kira kasunod ang pagpatak nang mga luha nito

"before I die.. Thank you m-ma.. S-sorry rin.. " napayuko si kira "s-s-sorry ma.. K-k-kasi hindi ko nabigay yung pangarap niyo sakin.." sunod sunod na hikbi ang narinig naming lahat..

"a-a-ate k-k-kira.." sambit ng bunsong kapatid ni kira.

"p-p-payakap naman si a-a-ate.."

Agad na tumakbo ang bata papunta sakanya

Yinakap nito ang isa't isa, nakaramdam ako ng awa para sa bata

"itigil na natin lahat ito." biglaang sambit ko dahilan nang pagtingin nila sakin lahat..

"you try to kill me, but i survive, kahit gustong gusto kitang barilin ay hindi ko magawa" sunod sunod ang mga luhang pumatak sa mga mata ko napapikit ako at  naalala ang mga pangyayari.. " t-that day..  Akala ko wala na, akala ko mawawala na ako dahil akala ko na hinga ko na ang huling hininga ko .. But you guys didn't know i found a best doctor,he heal me." dumilat ako.
" sumaktong may nakasabayan ako sa operation, may sakit siya.. Wala siyang parents or any guardian, before she die, she told me that 'face your fear, i want you to borrow my body at iparetoke mo ang mukha ko na maging kamukha mo, pero nagtapos mo na ang mission mo ay bigyan mo ako ng magandang libingan hahaha, gusto ko lang makaranas nang maganda hanggang sa pagkawala ko' then kinabukasan matapos ang operasyon ko ay ang hindi ko alam wala na pala siya halos nagdadalawang isip ako kung gagawin ko ba iyon, pero naalala ko ang libingan na gusto niya.. Kaya pinaretoke ko siya na maging ako.. Ipinalabas nila na ako ang bangkay na iyon.. At dun ko ibinigay ang gusto niya. Then pumunta ako ng amerika" para silang bata na tutok na tutok sakin "pero bago ako pumunta sa amerika ay bumili ako ng condo kung saan medyo malapit kila terence.."

"babe.." napalingon ako at nakita si terence kanina pa pala siya dun

"akala niyong lahat wala na ako.. Pero lahat nang iyon ay planado."

Tumingin ako kay kira

" i don't want to be killer, kapag pinatay kita ay para bang ginaya nalang rin kita"

Idinial ko ang pulis.

"sue her again, andito na kami" mahinahong sagot ko

Tumingin ako sa pamilya ni kira

"doon niyo nalang ho siya bisitahin.,"

Halos maiyak iyak ang pamilya nito..

"im sorry thanya, im sorry lysa, ma... Palakihin niyo ng maayos sila wag niyong itulad sakin"

"kira" sambit ng nanay nito

Sa isang iglap biglang tinulak ni kira ang kapatid nito at buong pwersang inagaw ang baril at binaril nito ang sarili!

"kira!!!" sigaw ng nanay ni kira!

Halos lahat kami ay hindi makapaniwala sa ginawa nito!

Akala ko mag bibigay aral sayo ang salitang sinabi nang tumulong sakin 'face your fear' pero mas pinili mong takbuhan ito..

You may now rest in peace kira shin..

Kindly support my story by tapping the star ang comment down below thank you!