The Wrong One (BOS: New World 2)

Chapter 22 [Part 2]

"Baka sa mga susunod na araw, puwede na."

"Bakit kasi hindi niyo idemanda 'yong jowa niya na nanggulpi sa kanya?"

"Sabi ni Kuya Maximus, delikado raw ang taong 'yon. Kaya hayaan na lang daw namin. Ayaw na niyang palakihin ang gulo. Baka raw madamay pa ako." Ewan ko ba, pareho kaming minalas talaga ng kapatid ko sa lovelife. Mabuti na lang talaga at nakakaisa pa lang ako, si Kuya Maximus kasi ay nakakailan na.

At swerte ko na lang din ngayon siguro, kasi nasa mabuting kamay na ako. Hehe.

Biglang bumukas ang pinto at iniluwa niyon si Rix. Kahit mula siya sa kinauupuan ko ay nanunuot sa ilong ko ang mamahalin niyang cologne. Naka-glasses man siya ay malinaw na makikita pa rin ang pagka-asul ng kanyang mga mata. Naka-fitted siya na long sleeve at blue jeans. Sa paahan niya ay itim na loafers.

Spoking. Este, speaking pala.

Nabuhayan tuloy ang mga inaantok kong mga kaklaseng babae. Parang kanina lang ay nagbibilang na sila ng tupa. Nang makita nila si Rix, biglang umayos ang mga upo nila.

Bakas sa mga mukha nila ang tuwa. Ang mga mata nila ay nagniningning dahil bumalik na ang paboritong batang prof ng bayan.

Ako naman ay nakanganga habang nakatingin kay Rix kasi ang guwapo-guwapo niya. Siya ba talaga iyong lalaking kasama ko gabi-gabi? Iyong masuyong humahaplos sa aking pisngi, yumayakap sa akin habang mainit na hinahalikan ako sa labi? Siya ba talaga iyon? Boyfriend ko ba talaga siya?

"Martina." Sa akin agad siya tumingin. Teka, bakit yata salubong ang kilay niya? Wala ba siya sa mood? Pero kagabi lang, mapupungay sa akin ang mga mata niya na kakulay ng maliwanag na karagatan. Inubos namin ang magdamag sa pagtititigan.

Napatayo ako sa pagkakaupo dahil talagang tinawag niya ako. Ang mga kaklase ko tuloy sa subject ay lahat napatingin sa akin. "P-Prof, bakit po?"

"Ilang araw kang absent. Why?"

Seryoso ba siya? Parang hindi niya alam na sa mga araw na hindi ako pumasok ay kasama ko siya. Ano bang drama ng lintek na poging ito?

"Let's talk outside. Follow me." Nagpatiuna siya sa labas.

Ano bang pinagsasabi ng adonis na ito? Teka nga at masundan. Mahalikan.

Sumunod ako sa kanya. Naglakad papunta sa office niya. Ang taray talaga niya, may sariling office. Ikaw ba naman, stock holder ng university system na ito. Ayun, pumasok na nga kami sa loob. Dahil pinauna niya ako ay napalingon ako nang marinig ang pag-lock niya sa pinto.

"Sit," utos niya sa akin na ang tinutukoy ay ang swivel chair sa harapan ng desk niya.

Naupo naman ako habang nasa harapan ko siya. Ano kaya ang balak niya? Bakit dito niya pa ako dinala?

Humalukipkip siya. "Bakit ka absent nang ilang araw?"

Yabang nito. Parang siya ay hindi kapapasok lang. "Wag mong sabihing ibabagsak mo ko?"

"It depends." Biglang may naglarong ngiti sa kanyang mapulang mga labi.

"A-anong ibig mong sabihin?" May namuong butil ng pawis sa aking pisngi.

Bigla siyang lumuhod. Inangat niya ang palda ko.

Inawat ko siya. "A-anong ginagawa mo? Nasa university tayo, dapat nag-aaral ako!"

Tumingala siya sa akin at nginitian ako. "I'll tutor you in all of your subjects."

Napalingap ako sa bintana. Nakasardo ang blinds. "P-pero..."

"Relax. I'll do it fast." Sumuot ang ulo niya sa loob ng palda ko. Pagkatapos ay ibinuka niya ang mga hita ko.

"R-Rix –" Hindi ko na siya naawat. Huli na dahil nabaklas na niya ang panty ko.

Iniangat niya ang magkabila kong binti. Lalo niyang ibinuka ang aking mga hita. Ramdam ko ang mainit na paghinga niya sa aking gitna.

At sa mga sumunod na sandali, hindi ko na nakuha pang magtanong dahil nalunod na ako sa pakiramdam ng sinasabi niyang tornado tongue!

jfstories