Yüreğimin elinde avucunda ne varsa senin ayaklarının ucuna serdiğimde yenildim ben kendime.
On dokuz yıllık bencilliğimi eteklerimden silkeleyip seni şiirlerimin tacı yaptığımda yitirdim öz benliğimi.
Sevmediğin dokunuşundan okunurken sana defalarca kez sarıldığımda ittim gururumu elimin tersiyle.
13.45 otobüsünün en arka koltuğunun camından el sallarken sen tekrar döneceğine gün saymaya başlarken kaybettim saflığımı.
Uğruna çok kez yandığım sen, hiç ettin beni yüreğine.
Ya anlatamadım sana olan yangınımı, ya senin egona iyi geldi yangınımı harlamak.
Dünyanın en saçma sorusudur "beni neden sevmedin"
Oysa çok haklı bir isyandır "madem açmayacak bir çiçektin, ne diye umut verdin seni bekleyen bahara"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECEMİN KÖRDÜĞÜMÜ
PoetryAdam gitti bir gece yarısı.. Ve sabahında, denizin dibinde ölü bulundu deniz kızı..
