Buruk bir parkın, unutulmuş bankına oturdum bugün.
Seni anlatıyordu elimdeki kitap.
Gelişini, gidişini, hissettirdiklerini...
Her satırda sen vardın kısacası.
Sonra adam gitti ve kitap bitti.
Kapattım kitabın kapağını sinirle.
Kaldırdım başımı kitaptan.
Sen geçip gittin karşı kaldırımdan.
Elinde sigaran, baştan aşağı siyah kıyafetlerin.
Yanında gülmekten kendinden geçmiş bir kadın.
Arkanda ise ağlamaktan harap bir yabancı.
Senin yabancın.
HAVVA ÖZDEMİR-GECEMİN KÖRDÜĞÜMÜ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECEMİN KÖRDÜĞÜMÜ
PoetryAdam gitti bir gece yarısı.. Ve sabahında, denizin dibinde ölü bulundu deniz kızı..
