***48***
I was standing in front of our Mansion, nakatingin sa napakalaking gate mula sa unahan ng Fountain na nasa unahan ko naman.
To day is the day when my Baby released from the hospital, mahigit Dalawang buwan syang nanatili doon, nang ma complete nya ang kanyang Buwan ay dipa sya pinayagan ng Doctor na makauwi, I was remember that day.
Na alala ko pa ng araw nayon , binilang ko talaga ang mga nagdaang araw na natitira sa kanya bilang paninirahan sa Hospital, at ng dumating ang araw nayon ay subrang saya namin, lalo na ako walang pagsaldan ang sayang darama ko noong araw nayon.
Sa subrang excited na makita at makauwi namin ang anak ko ay talaga nga naman dinumog naming lahat ang hospital, natatawa pa ako noon ng magdala sila Jake at Yuhan ng Napakaraming pink balloon at sila Mark , Carl at Steven ay nagdala pa talaga ng kanya-kanyang Mga Teddy Bear para daw sa inaanak nila, Si Kuya Jiro and Sync, hhmm dala nila ay Mga Cake, at plano pala nilang mag outing together us para Kay Baby, our girls papatalo ba sila sa mga boys of course not.
Nag pa bunggahan lang naman sila ng mga gamit for my baby, natatandaan ko pa noon na si Stef ang may pinaka bonggang regalo sa pamangkin , well she's brought a high expensive a set of necklace and new limit edition gown from Louis Vuitton, see tiba-tiba ang anak ko sa kanila.
Nagugulat ang mga nurse, doctor at mga pasyenting naroon at nakakita sa kanila, sino ba naman ang Hindi magugulat sa mga taong may kanya-kanyang pinagmamayabang na dala and take note sa Hospital pa.
I was flattered that day dahil ipinakita nila sa akin kung gaano sila ka excited na makita at masalubong sa paglabas ang anak ko , but all of that moments turn to Sad moment nga malaman naming lahat na Hindi pala pweding ilabas ng araw na iyon si Baby dahil hindi pa tapos ang observation sa kanya.
What we are feeling, of course shock, lalo na ako na sa subrang gulat na Hindi pa pala naming pweding iuwi ang anak ko ay nasigawan ko ang mga nurse at Doctor na nandoon ng araw na iyon.
Wala kaming nagawa maski ang pamilya ni Kenneth at sa akin, iyak ako ng iyak ng araw naiyon dahil sa sama ng loob, umasa ako sa sinabi ng Doctor na pwedi namin syang ilabas after two Months, but we couldn't get her.
And now after two months and 1 week finally she's going Home to day, Hindi na ako sumama kila Mommy, Lolo at Kuya Jiro na nandoon sa hospital dahil ayaw Kong mangyari ulit Yong una, kaya napagpasyahan ko na lamang na sila na lang ang pumunta doon, kasama naman nila sila Stef at ang mga magulang nito.
Napatingala ako sa langit at may malungkot na ngiti habang nakatingin , "beb" mahina sabi ko "our baby is coming home" biglang tumulo ang luha ko , "Sana nandito ka , kasama ko na naghihintay sa pagdating nila , siguro napakasaya natin kapag nagkataon na buhay kapa"
Parang sinakal ang puso ko ng sabihin ang huling salita, my heart won't accept the words Died hanggang ngayon ay dala-dala ko parin ang sakit, the wound in my heart still freshing , kahit two months na ang nakalipas mula ng manganak ako at sya namang accident nya.
Napakahirap paring tanggapin na iniwan na talaga nya ako, kami ng anak namin.
"Chloeeeee"
Mabilis kong pinunasan ang mga luha sa mga Mata ko ng marinig ang bosis ni Yuri na batid Kong tumatakbo habang sumisigaw.
Ng lingunin ko sya ay napakalapad ng pagkakangiti , nasundan ko pa ng tingin sila Lyka, Faye Amber na kasunod nya , lahat sila ay Excited na lumapit sa akin.
"They here"
Tuwang sabi ni Yuri , mabilis naman akong bumaling sa labas ng makita ang sunud-sunod na sasakyang pumasok , "Omg" naluluha habang nakangiti, nginitian naman ako ng mga kasama ko sabay yakap , Yong yakap na sa tagiliran lang .
