SecreTary

4

Natigilan ito at biglang damilim ang mukha.

"We did it Tary and we both like it so don't be. Saan ang bahay mo ihahatid na kita." His voice suddenly creep in to cold tone.

Bigla tuloy gusto kong bawiin ang mga sinabi ko. Gusto ko sanang magsorry dahil tama naman iyong sinabi niya pero ibinalik ko nalang sa lalamunan ko baka mapahiya pa ako.

May nakita kasi akong parang galit, sakit at marami pang iba. I think in these times I couldn't just gaze at him.

It's terrifying! I can't take even starring at it's sleek. It were so dark, cold and intense. It can even pierce my soul if I try too.

"Dito nalang." Sabi ko ng makita na nasa unahan ang sakayan para BGC.

I should do what I usually used. To leave him. I can't take anymore minute to be with him. His presence alone can cause my lungs to fell out of air and my heart a beat.

Kunot noong binalingan niya ako.

"I can't see houses here." Butong hininga kong tiningnan ang mga matatayog na building sa labas. He is sarcastic now.

"Ibaba muna nalang ako diyan. Magk-kummute na lang ako." Saad ko habang nakatingin parin sa labas.

Narinig ko ang mahinang pagungol niya pero hindi ko siya tinapunan.

Ayaw ko kasing nakasalubong ang di maupula-pulang lamig sa kanyang asul na mata. Hindi lang kasi ito nagdudulot ng kaba sa akin kundi ang kakaibang lamig na humahaplos sa aking kalamnan.

"Stubborn. Come on Tary, I took you ten times and I can't bare seeing you walking with does heels knowing you are still in sore."

Naginit ang aking pisngi ng bangitin na naman niya kung ilang ulit kaming naganuhan. Pero parang may kung anong humaplos na init sa aking dibdib ng maramdaman ang concern sa tono niya. O guni-guni mo lang Tary..

"Concern ka ba sa akin?" Sa pagkakataong iyon ay hinarap ko na siya para saksihan ang isasagot niya.

May katiting kasi na bahagi sa aking puso na umaasa kahit kalahati nito at utak ko ay pilit na sinasabing mali ang akala ko. My persistant heart can't stand not to ask.

"No. I am just worried about the work, it may effect if you are ill. Are you expecting me to?" Tanong niya sa blangkong tono.

Sabi sayo Tary eh!

Agad kung ibinaling sa labas ang tingin para pigilan ang bigong emosyon. Tumungo ako at humugot ng malalim na hininga para kalmahin ang naninikip na dibdib.

"No. I'm just asking. This is purely bussiness right? Give and take." Saad ko sa kanya para ibangon ang sarili sa pagkapahiyang naramdaman.

"Purely bussiness." Diin niyang segunda na para bang yon ang nababagay sa setup namin ngayon.

"And as a part of this bussiness we shouldn't take personal things or question cause our negotiation just ended right?" Manghang binalingan niya ako ng tumigil ang sasakyang sa unahan namin.

"Tary don't make this big. I am just asking your adress. Galit ka ba dahil hindi ako concern sayo?" He asked nonchalantly as he manuever the wheel to the west and enter to the prelude space escaping the tremendous traffic.

"Of course not! Ang sinasabi ko lang na hindi mo na ako kailangan ihatid. Wala na tayo sa bussiness natin. Baka sino pa ang makakita sa atin." Dahilan ko para makalusot na naman sa pilit niyang panghuhuli sa akin.

Kahit alam kong imposible niya akong tantanan ngayon.

"My car is heavy tinted. And what if will do our so called bussiness here. Papayag ka na bang ihatid ko." Panghahamon niya sa akin.

Nanindig lahat ng balahibo ko ng inilibot ko ang tingin sa loob ng sasakyan. Napalunok ako. He isn't serious right?

Pero basi sa banta niya mukhang naranasan na niyang maganuhan dito sa sasakyan niya. Hindi ba sila nasisikipan ng maganuhan sila? Pinilig ko ang ulo ko ng magsimula ng maglabasan ang mga mahahalay na imahe sa aking isipan. Ang dumi na ng utak mo Tary!

"Considering my idea baby?" Malokong tanong niya sa akin.

Tinampal ko ang kanyang braso ng hindi niya na halos tapunan ang dinadaanan namin.

"Tumingin ka nga sa dinadaanan mo! Baka mabanga tayo. Tsaka ano ba naman Sir nasa kotse tayo. Hindi ka ba kinikilabutan sa sinasabi mo."

"Hindi naman." Balewalang sabi niya habang hindi parin binabawi ang tingin sa akin.

"Palibhasa kasi gawain mo." Mahinang bulong ko.

"I've heard it. As your boss, tell me where are you living. Kundi iuuwi kita sa condo ko at magb-bussiness na naman tayo. Pumili ka." Nagpupuyos ang kalooban na sinagot ko ito.

"St. Lukes hospital." He live me with no choice again. He is totally a blackmailer.

"Anong gagawin mo doon?"

"No personal question right?" He groaned and lazly drive the wheel into fast speed.

"Fine. Lets set this bussiness precise and right. Lets not ask personal questions. I want you to hand me your medical record and I'll give you mine. I want you to take some pills and also I want this bussiness with just purely fvck and sex. And lastly no string attach." Bamalik na naman sa malamig na tono ang kanyang boses.

Tumaas ang kilay ko ng bangitin niya ang medical record. Ako pa talaga? Ako pa talaga na siya lang naman ang nakauna sa akin.

Diba dapat ako ang mabahala. He slept with woman before who know baka kung ano ng transmitted disease ang nasalin sa kanya. Napabuntong hininga ako, anyway he'll give his.

"Kailan matatapos ang bussiness nating to? One week, month, or two." Matigas na ganti ko sa kanya. Hindi magpapatalo.

Showing my cards and solidfying my gaurds is should what I need to do in these game. I shouldn't let him peek nor destroy my aces or else it will be totally my end.

This game has a lot of prons and cons but I shouldn't driven myself into it's prons.

"It might be..it depends." He advert his humorous eyes on me.

"Sige, magsawa ka hangang kailan mo gusto. Pero sana magsawa ka agad at nang matapos na to." Sinubukan kung maging kaswal at patayin ang tabang niyon pero mukhang yon pa ang nangibabaw sa dulo.

His lip churn in distaste. While his whole face claw and turned into sour one.

"What if I won't?" His rough tone musk under my ear as he move a little to my side.

Nagkibit balikat ako at hindi na pinatulan pa ang kanyang sinabi. Alam kung sinusubok lang niya ang pasensya ko.

At sa loob nang dalawang taon kong pagta-trabaho sa kanya dalawang buwan lang ang pinakamatagal na naka relasyon niya.

Kaya pala yon yung pinagkasundo ng mga magulang niya na ipakasal kay Vaughn na ngayon fiancee na niya.

See. I am just a toy, a temporary toy. To play and to be his whore for a while before he hut ties with his fiancee. Humugot ako ng malalim na hininga ng tila binuhusan ng asido ang aking dibdib.

Agad akong bumaba ng huminto ang sasakyan niya sa entrance ng hospital. Pero natigilan ako ng pati siya ay bumaba rin.

"Thanks..Oh, saan ka pupunta?"

"No personal questions right?" Umiling ako. Fine. Now his using the same tone and reason what I just gave him to cover myself. Such a clever man.

"You are so impossible!" Nangigil na turan ko sa kanya. His brow rise amusingly.

"And resistable too." Kinindatan niya ako na mas lalong ikinainis ko.

Agad akong naglakad papalayo sa kanya pero mukhang iniinis niya talaga ako ng humalakhak pa siya ng mas malakas.