Ako at ang boyfriend kong artista

Chapter 31: The Wedding

"Sshh..You don't deserve that Vien,You deserve to be loved and treat like a princess."

"But he cheated on me. I'm broken Hurley."

"I'm always here for you Vien,You know I love you." Ang swerte ko sana sa'yo Hurley ang swerte ko sana.

"Sana ikaw na lang yung minahal ko." Sabi ko kaya Hurley.

Inangkin Niya yung labi ko.Hindi ako gumaganti sa mga halik Niya pero parang may utak ang labi ko para hagkan ang kanyang mga halik.

"Damn you!" Sabi Ni Oliver tapos sinapak Niya si Hurley.

"Asawa ko yan gago! Kahit kailan talaga!"

"Damn you too Oliver! How dare you to talk to him like that!? Matapos lahat ng nakita ko,lahat ng pag papahiya,lahat ng sakit at katangahan na nararamdaman ko ngayon.I hate you asshole! Sana Hindi na kita minahal! Sana Hindi ka na lang dumating sa buhay ko!" Sigaw ko sakanya tapos pinatayo si Hurley.

"C'mon Hurley let's go home." Sabi ko saka sumakay sa kotse Niya.

Oliver's POV

Ang tanga ko. Ang tanga tanga ko. Sinabunutan ko ang sarili ko sa nangyari Ngayong gabi na to.

"Hey dude nakakarami kana." Sabi ni Clyde sakin.

"Wala akong pake." Lasing na ako. Pero wala akong pake Kung anong mangyari gusto ko lang uminom ng uminom.

"Everything will be ok Oliver.Mag pahinga ka muna."

"Hindi brad. Hayaan niyo na lang ako."

Gusto Kung mka limutan ang sakit at sa nakita ko.

Alam ko kasalanan ko na itago Kay Vien pero bakit? Nki pag halikan na lang siya sa ugok na yun. Damn this life! I wanna die!

Hindi man lang siya nakinig sakin.

Vien's POV

Ang sakit ng mata ko. And I remember what happened last night. Ang sakit sakit pa rin.

"Vien,are you ok?" Tanong ni Mom.

I just cried. Hindi ko alam yung sasabihin ko eh.

"Ang sakit ma,gusto ko ng mamatay."

"No baby,Marami ka pang Gagawin sa buhay mo."

"Parang Hindi ko kakayanin mommy. Hindi."

"Ssshh..you can do that baby.You're a tough woman and I know that. So pls wag ka ng umiyak."

Tumigil na ako pero ang sakit sakit pa rin.

"Did Oliver talk to you already?"

"Not yet mom. Tsaka I don't want ta face him right now."

"But you need to know first what's his side."

"I'm not yet ready mom."

"Then be ready. Gumagalaw ang araw anak. Bawat araw may panibagong nangyayari."

"I try ma."

Sabi ko sakanya. Naligo na ako at Inayos ang sarili ko. Ayoko munang mag open ng fb at twitter kasi ma stress lang ako.

I already fixed myself.

Marami ring messages at missed calls sa cellphone ko.

Pero nag gm ako na ok na ako. They don't need to worry about me. I can handle this.

But there's a one message that caught my attention.

From:09*******

Meet me at the mall. Favorite coffee shop niyo ni Oliver. At 10:00 am.

Hindi ko Ugaling mki pag kita sa strangers pero parang may nag tulak sakin na pumunta ako.

~

"Glad you're here." Tss.. Si Mandy lang pala.

"Ano pa ang kailangan mo? Nasira mo na kami."

"No,Hindi ako mkikipag-away. I feel sorry about what happen last night. Na realize ko wrong pala ako."

"Ngayon pa Huli na Nasira Mona."

"Desperada lang talaga ako Vien,at isa pa ayokong lumaki ang anak ko na walang AMA." Sabi Niya habang umiiyak.

"A--Anong ibig Mong sabihin?" Naiiyak ako kasi nahuhulaan ko na to.

"I'm pregnant Vien, one month pregnant."

Wala ako sa sarili ko at nasampal ko siya.

"Bakit Mandy? Inaano ba kita?Bakit kailangan mo akong pagirapan ng ganito?Alam mo na ngang ikakasal yung Tao nag pa buntis kapa? Ang dami naman Siyang iba ba't si Oliver pa?" Umiiyak na sabi ko. Ang sakit na naman .

"I'm so sorry Vien. Hindi ko sinasadya lasing ako nong time na yun. Hindi ko alam yung nangyari. Pls, pakawalan mo na siya. Hindi ko hahayaang walang Ama ang anak ko. Naranasan ko na Ito at ayokong maramdaman Niya iyon. Parang awa mo na para sa magiging baby namin."

Pakiki usap Niya . Hindi ko kayang tanggapin yung mga sinasabi Niya pero kailangan.

A/N: Aww.. I feel you Vien. 😭 By the way guys,comment nga kayo Kung hanggang chapter yung gusto niyo?