Ako at ang boyfriend kong artista

Chapter 42

Vien's POV
Pumasok na kami ni Oliver sa work kasi kailangan na nila kami don. Actually, were having a lunch break and we decided na magpa deliver na lang ng food dito.

"Beb, kakausapin mo si Faye?" Seryosong tanong ko sakanya.

Hindi siya agad naka sagot pero nag salita rin. "Uhh.. It's up to you beb kasi manggugulo yan hangga't hindi nakakausap ng matino."

Sumimangot ako.. "But you talk to her na diba?"

"Yes I did but wala siya sa sarili niya that time. Maybe, I should talk to her but if you don't like ok lang beb."

"No beb, talk to her para maging ok na ang lahat." Mas mabuti naman kong mag uusap sila kesa manggugulo na lang palagi si Faye sa amin no. Tsk 😒

"Thanks Babe." Sabi ni Oliver then he kissed me.

"How sweet..." Nagulat kami pareho ni Oliver ng may pumasok na lang bigla.

I smiled "ohh hi faye, sus ganito talaga kami ng ASAWA ko." I said like i'm teasing her.

Nag dilim ang aura niya. "You'll never be happy! Oliver is mine! He is only mine gagawin ko ang lahat bumalik lang siya! Mark my words bitch." Sigaw niya sakin at naglakad palapit sakin. Akmang sasampalin niya ako pero pinigilan siya ni Oliver. "Don't you dare to hurt my wife or else I will beat you hard."

Hindi ko alam kong matutuwa ako sa sinabi ni Oliver o magagalit pero may humaplos sa puso ko..

Inirapan niya kaming dalawa pero bago siya umalis nay sinabi siya samin. "Hindi kayo magtatagumpay sinusumpa ko yan."

Aba't ang bastos ng babaeng yun ha.. Hindi sana ako papa apekto pero parang kinabahan ako.

Yinakap ako ni Oliver. "Wag kang mag alala hinding hindi kita iiwan kahit anong mangyari." Napaiyak ako sa sinabi niya kasi natatakot ako. Natatakot ako na baka hindi na naman niya tupadin mga pangako niya.

Hindi ako sumagot at pinunasan ko ang mga luha ko.

"Stop crying na babe. Hinding hindi na kita sasaktan. Mahal na mahal na mahal kita Vien maniwala ka sakin."

"Mahal na mahal din kita mahal ko. Sana naman wag mo na akong sasaktan ngayon."

Oliver's POV
Limang buwan na ang nakakalipas simula nong nagkabalikan kami ni Vien. Masayang masaya na kami ngayon si Faye nawala na rin siya hindi na siya nagpaparamdam samin.

"Babe?" Tawag ni Vien sakin.

"Oh? Ba't dika pa bumabangon diyan babe eh tanghali na?" Dati rati kasi ang aga aga niyang bumabangon pero ngayon tanghali na kong magising.

"Eh ayoko nga kasi.." Sagot niya na parang bata. Ang cute lang ng asawa ko.

"Bakit nga ba ayaw mo? Hindi ka na rin pumapasok sa opisina."

"Boss naman nag rereklamo ka? Ayoko basta gusto ko dito lang ako."

"Hays, Oo na nga lang." Sagot ko sakanya.

Tinititigan ko siya ng bigla na lang nagbago yung mood niya.

"Hoy mag bihis ka nga!" Sigaw niya sakin.

Halla bakit anong nagawa ko? I gave him my weird look then I asked her "Why? Mabango naman tong damit ko huh."

"Basta! Ayoko ng black mag bihis ka! Yung puti yung isuot mo dali!" Ang weird naman ni Vien. Hindi na lang ako sumagot at nag bihis na lang ako.

"Oh tapos na po madam baby." (Sa mga kathniel pahiram po niyan.) Lol

Ngumiti siya at hinalikan ako ng napakadami. Bakit ang weird ng asawa ko?