Vijf dagen later is het zo ver. Heb ook mijn vader verteld dat ik verkering met Amy heb en hij nam het goed op. Ik ben heel zenuwachtig maar ik weet dat het goed gaat komen. Mevrouw Dekker vraagt ons naar voren. Ik zet de powerpoint aan. Op de eerste en enige foto die wij hebben staat de foto die ons gedoe opleverde, de foto waarop wij aan het zoenen waren. Ik begin met praten.
'Jullie zullen dit wel raar vinden, deze foto. Waarom heb ik hem ineens op een heel groot scherm staan? Zullen jullie denken. Daar hebben Amy en ik een verklaring voor.'
'Het klinkt raar, maar wij wilden zelf zoenen op deze foto. Wij hadden niet door dat het gemaakt werd en wij zijn eigenlijk nog steeds boos.'
'Wij waren heel onzeker, heel onzeker erover dat deze foto online zal komen. Dat is ook gebeurd. Deze foto heeft iemand van jullie op instagram gezet.'
'Dat komt vooral omdat wij dachten dat jullie ergens achter zouden komen. Dat jullie achter ons grootste geheim zouden komen.'
'Misschien kunnen jullie het al verwachten, wat ons grootste geheim is. Dat is dat wij, Amy en ik, verkering hebben.' Ik zie allemaal klasgenootjes verbaasd en verward luisteren naar onze presentatie. Ze hadden dit denk ik niet verwacht. Dat maakt mijn onzekerheid minder.
'Om precies te zijn hebben Zoë en ik al 4 weken en 6 dagen wat. Wij hebben onze relatie al best lang voor onszelf gehouden. Niemand wist ervan. Maar ooit moest het eruit komen. Dat is nu.'
'Dat is het verhaal achter de foto en ons geheim. Zijn er nog vragen?' Het is bijna afgelopen. Wij hoeven alleen nog maar een aantal vragen beantwoorden. Er gaan er een aantal in de lucht. Amy geeft Evelien de beurt.
'Hoelang weten jullie al dat jullie op meisjes vallen?' Vraagt Evelien.
'Ik weet het al ongeveer 6 weken,' vertelt Amy, 'Wij hadden al eerder gezoend. Voordat wij iets hadden. Sindsdien ben ik erachter gekomen dat ik voor meisjes val.'
'Ik weet het al iets langer. Iets langer dan 9 weken.' Dan geef ik Peter de beurt.
'Hebben jullie het al gedaan?' Vraagt hij, iedereen moet lachen, wij ook.
'Daar gaan wij geen antwoord op geven, maar ja, proberen kan altijd.' Ik geef een grijns. Wat ben ik blij dat iedereen het zo ontzettend goed opvat. Nu kunnen Amy en ik zoenen wanneer wij willen. Dat vind ik eigenlijk ook wel fijn maar alsnog denk ik dat er mensen zijn die ons raar zullen aankijken.
YOU ARE READING
Amy en ik✔️
Short StoryVOLTOOID Dit is het eerste deel van de tweedelige boekenserie. Een verhaal over twee beste vriendinnen, Amy en Zoë. Al hun hele leven zijn ze besties. Alleen heeft een van de twee een raar gevoel. In dit verhaal kom je erachter wat het gevoel is...
