Şeytanın Kızı -Tamamlandı-

the devil's daughter (BÖLÜM 1: ÖLÜM SİYAHI)

     Camdaki yansımasına baktı. Aynı annesine benziyordu. Ancak gözlerini babasından almıştı. Küçük şöminenin karşısında oturup birbirlerine fıkralar anlattıkları geceleri hatırladı. Yüzünde küçük bir gülümseme oluştu. Ardından otobüsün ani freni ile kafasını cama çarptı. Son durağa gelmişlerdi. Otobüsten indi ve çantasından anahtarlarını çıkartıp evine girdi. Küçük ve eski bir evi vardı ama bu ona yetiyordu. Anahtarlarını bankonun üstüne bıraktı ve odasına girip kıyafetlerini çıkardı. Duş almak için banyoya girdiğinde yerdeki kanı görünce büyük bir çığlık attı. Küvet ağzına kadar kan ile doluydu ve o kanlar yere de dökülmüştü. Kaymamak için dikkatli adımlarda küvete doğru yürüdü. İçinde ne olduğunu merak etmişti. Küvete baktığında küvetin dibine çökmüş kanlar içinde yatan bedeni gördü. Bu kendi bedeniydi. Büyük bir çığlık daha attı. Elleri titriyordu. Çıkmak için koşturduğu sırada yerdeki kanlar yüzünden kayıp düştü. Korkuyla kendini banyodan dışarı attı. Çıplak bedeni kan ile kaplanmıştı. Koltuğun üstünde duran turuncu pikeyi alıp vücuduna sardıktan sonra hızlı bir şekilde evinden çıkıp yan komşusunun kapısını çaldı. Ardı ardına ve şiddetli bir şekilde tıklatıyordu kapıyı. Birkaç dakika sonra kapı açıldı.

"Neler oluyor tatlı kızım? İyi misin? Bu ne hal böyle?" dedi beyaz saçları bigudi ile sarılmış Bayan Heart.  Yetmişini geçmiş, iyice çökmüştü. Kendisinden üç yaş daha büyük kocası ile yaşıyordu.

     Alyssa, kekeledi. Korkudan konuşamıyordu. Eliyle elini işaret etti. Alyssa, Bayan Heart 'ın kolundan tutup evine götürdü. Kadın, ne olduğunu anlayamamış şaşkınca etrafında bakıyordu. Alyssa, banyoyu görünce büyük bir şok geçirdi. Kanlar gitmişti. Kalbi, yerinden fırlayacak gibi atıyordu. Küçük adımlarla küvete doğru baktı. Ancak hiçbir şey yoktu.

"Bayan Heart, burası kanlar içindeydi ve ben... Korkmuştum. Ben..."

     Sözleri yarım kalıyordu. Üstündeki pikeyi hafifçe sıyırdı ve üzerine bulaşmış olan kanlara baktı. Ancak hiçbir şey yoktu. Bayan Heart elini Alyssa 'nın yanağına koydu.

"İyi olmadığını biliyorum, ailesiz büyümek zordur. Bana kalırsa bir psikoloğa görün ve bolca dua et tatlım."

     Kafasını salladı ve derin bir iç geçirdi Alyssa. Ne gördüğüne emindi. Belki de bu sıralar fazla yorulmuştu. 

"Özür dilerim Bayan Heart. Rahatsız ettiğim için üzgünüm, iyi geceler."

     Kadın, arkasını döndü ve kapıyı kapatıp evden çıktı. Alyssa, odasına gidip odasının kapısını kapattı, pijamalarını giydi ve yatağına uzandı.

"Deliriyorum." Dedi kısık bir sesle. Buna inanmak istemiyordu ama ona en mantıklı gelen buydu.

     Her şeye rağmen sakin kalmalıydı. Gözlerini sıkıca kapattı ve uyumaya çalıştı.

...

     Sabaha karşıydı ancak daha hava aydınlanmamıştı. Gelen tıkırtılar ile Alyssa gözlerini açtı. Zar zor uyuyabilmişti. Odasının kapısı ardına kadar açıktı ancak gece yatmadan önce kapattığına yemin bile edebilirdi. Açık olan kapının ardında oturma odası vardı. Ama etraf karanlık olduğundan çok net gözükmüyordu. Kapıyı kapatmak ve gelen tıkırtıları kontrol etmek için yatağından kalktı ve oturma odasına doğru yürüdüğü sırada oturma odasının ışığı bir anda açılıverdi.  Korkuyla sıçradı. Giysi dolabının üstünde duran gece lambasını aldı ve geri dönüp yatağının yanına sindi. Odanın ışığı tekrardan kendi kendine söndü. Ancak birkaç saniye sonra tekrar açıldı. Artık hızlı bir şekilde açılıp kapanıyordu. Alyssa 'nın gözyaşları yanağından süzülüyordu. Korkuyordu. Dağılmış saçlarını kulağının arkasına attı ve derin bir nefes alıp kendini sakinleştirmeye çalıştı. En sonunda ışık tamamen sönmüştü. Yaklaşık beş dakika boyunca hiçbir ses olmayınca Alyssa çömeldiği yerden kalktı ve oturma odasına doğru ürkek adımlarla ilerledi. Ancak kimse yoktu. Bu sefer delirdiği konusunda kesin bir kanıya varmıştı. Kahverengi koltuğa oturdu ve ellindeki gece lambasını koltuğun üstüne yavaşça bıraktı. Elini alnına koydu ve hafifçe bastırarak kendine masaj yaptı.