Wojownicy: Nowa Przygoda

Prolog

Blask księżyca odbijał się na granitowych skałach, barwiąc je srebrzyście. Cztery klany, jak przy każdej pełni księżyca, spotykały się przy Czterech Drzewach. Na szczycie głazu usadowiły się trzy koty.

-Gdzie jest Klan Pioruna? - zapytał czarno-biały kocur z wyraźnym niepokojem.

-Nie wiadomo - odpowiedział, siedzący po jego prawej stronie, czarny kot - ale bądź spokojny Wysoka Gwiazdo, zapewne niebawem przyjdą. - uspokajał kocura.

-Skąd ta pewność? - zapytał z nieufnością przywódca Klanu Wiatru - Błękitna Gwiazda nigdy się nie spóźniała.

-Wiem - odpowiedział - ale trzeba myśleć, że nic jej klanowi się nie stało.

-To obudźcie mnie jeżeli się pojawi. - powiedział ziewając wielki leżący kocur ze złamaną szczęką po ich lewej.

-Dobrze, Złamana Gwiazdo. - mruknął.

-Czarny Liść pozwolił ci już mówić? - zapytał z ciekawością Wysoka Gwiazda.

-Tak, ale nie dużo - odpowiedział -także dajcie mi spokój. - zasyczał lekko, po czym się położył.

-Patrz! - zamiauczał cicho czarny kot - idzie Klan Pioruna!

-Miałeś rację Ciernista Gwiazdo - miauknął równie cicho Wysoka Gwiazda. Czarny przywódca Klanu Cienia trącił lekko ogonem przywódcę Klanu Rzeki.

-Złamana Gwiazdo, obudź się. - wymiauczał łagodnie Ciernista Gwiazda - już przyszli. - Wielki kot uniósł swój łeb ponad łapy.

-Już? - powiedział zaspany - Nie zdążyłem nawet zasnąć. - marudził. W niedalekiej oddali szły koty z Klanu Pioruna. Na czele grupy szła bladoniebieska kocica, gdy podeszła bliżej skinęła głową na powitanie. Koty za nią wyglądały na bardzo zmęczone, a zwłaszcza jeden mały, rudy uczeń z ciemnorudymi plamami na futrze i białego koloru końcówką ogonu.

-Przepraszamy za spóźnienie, - zaczęła przywódczyni - ...ale jedna z naszych uczennic postanowiła bez zgody zapolować i przy okazji się zgubić. - rzuciła nieprzyjemne spojrzenie małej, rudej kotce stojącej obok niej. Ta, zamiast przepraszającego spojrzenia, w ogóle się na przywódczynię nie popatrzyła.

-Nic się nie stało. - wymiauczał z głazu Ciernista Gwiazda - zaraz zaczynamy. - miauknął podnosząc głowę i przemawiając do całego zgromadzenia. Koty z różnych klanów z powrotem zajęły się rozmową. Klan Pioruna rozszedł się, a przywódczyni dołączyła do kotów na głazie, dotykając każdego z nich nosem na przywitanie.

-Już myśleliśmy, że nie przyjdziesz. - odetchnął z ulgą Wysoka Gwiazda.

-Jakże bym miała nie przyjść? - zdziwiła się z lekkim uśmiechem na pysku - zawsze przychodzę.

-Wiem, ale tym razem się spóźniłaś. - zmartwił się trochę - Nigdy przedtem tak nie było.

-Niepotrzebnie się martwiliście - uspokoiła go, ciepło się uśmiechając.

-Chyba trzeba zaczynać. - miauknął Złamana Gwiazda siadając - Wszyscy już są.

-Masz rację - mruknął Ciernista Gwiazda. Poszczególni przywódcy wezwali swoje klany pod Wielki Kamień. Koty zebrały się momentalnie. Skinęły głowami oświadczając, że wszystkie się zebrały i można zaczynać. Głos jako pierwsza zabrała Błękitna Gwiazda.

-Miło mi widzieć wszystkie klany - zaczęła - informacji z Klanu Pioruna jest dużo, może zacznę od najważniejszych. Mamy w klanie kilku nowych uczniów - uśmiechnęła się lekko - Tygrysią Łapę, Srebrną Łapę, Ognistą Łapę oraz Zimową Łapę. - Uczniowie dumnie siedzieli obok siebie, gdy tłum kotów wykrzykiwał ich imiona.

-Tygrysia Łapa!

-Srebrna Łapa!

-Zimowa Łapa!

-Ognista Łapa! - gdy tłum ucichł Błękitna Gwiazda znowu przemówiła.

-Po dwóch uczniach spodziewamy się więcej niż po innych. Tygrysia Łapo, Srebrna Łapo, podejdźcie bliżej. - znacznie większy uczeń, zwany Tygrysią Łapą, od razu podszedł bliżej głazu. Mniejszy natomiast czekał aż większy przyjaciel go poprowadzi. Gdy oba koty podeszły bliżej, Błękitna Gwiazda przemówiła.

-Po waszej dwójce spodziewam się znacznie więcej. - zaczęła - Tygrysia Łapa, wszyscy może tego nie wiedzą, ale ten kot jest synem Tygrysiego Pazura. - tłum za uczniami mocno się ździwił.

-To Tygrysi Pazur ma syna? - wybrzmiał zdziwiony głos małej, pręgowanej kotki z Klanu Cienia.

-Jak widać - zasyczał w jej stronę ogromny, ciemnobrązowy, pręgowany kocur.

-A co z tym drugim uczniem? - zamiauczał szary kot również z Klanu Cienia - Pod jakim względem jest wyjątkowy? - tłum poparł szarego pytającymi miauknięciami.

-Otóż ten uczeń - zaczęła Błękitna Gwiazda opuszczając głowę na małego, jasnoszarego kota z krótkim ogonem i długimi uszami, jak u królika - jak możecie zauważyć, na jego sierści widnieją Znaki Klanu Gwiazdy. - Mały kociak pochylił głowę i spojrzał na swoje łapy przytłoczony wzrokiem innych kotów. Tłum zaciekawił się oraz zdumiał jednocześnie.

-Jak kot nie będący młodym żadnego z przywódców może być wybrany przez Klan Gwiazdy? - zdumiała się najbardziej biała uczennica Klanu Cienia z czarno-brązowymi łatami na futrze.

-Nie wiadomo - miauknęła poważnie Błękitna Gwiazda - dla tego proszę wszystkie klany o pokój dopóki Klan Gwiazdy nie ześle nam niczego. - zamiauczała patrząc na przywódców innych klanów.

-Dobrze Błękitna Gwiazdo. - powiedział Ciernista Gwiazda - Klan Cienia będzie pokojowo nastawiony do Klanu Pioruna. - Inni przywódcy skinęli głowami na znak zaakceptowania prośby.

-Ale chyba i Klan Pioruna musi być pokojowy dla innych klanów, chyba że Błękitna Gwiazda planuje jakiś atak! - wysyczał głośno duży, brązowy kocur.

-Nie masz się o co martwić Brązowa Skóro - miauknęła spokojnie Błękitna Gwiazda mrużąc oczy - Klan Pioruna nie będzie atakował innych, masz moje słowo. - przywódczyni znowu się pochyliła do uczniów - Możecie wracać na miejsca. - większy uczeń trącił szarego na znak, że mogą iść. Ciernista Gwiazda podszedł na skraj głazu i przemówił do zgromadzenia.

-Klan Cienia jest w nie najlepszej sytuacji - zaczął - pora nagich drzew* już minęła, wiem że małe pozostałych klanów nie poradziły sobie tak dobrze jak nasze. Wiele młodych zginęło i odczuwacie żal, ale w Klanie Cienia żadne nie straciło życia i z tego powodu mamy więcej kotów do wykarmienia, a nasze lasy w tym roku nie obiecują zbyt wiele. Dlatego proszę pozostałe klany o dostęp do chociaż małego skrawku waszych terenów łowieckich. - tłum wyraźnie się zdziwił.

-Ile chcecie terenu? - zapytał duży, ciemnobrązowy, pręgowany kot z Klanu Pioruna.

-Niewiele, wystarczy nam tylko tyle terenu, ile wynosi podwórko dwunożnych.

-Ale z każdego klanu? - zapytał ze zdziwieniem jasny kot z ciemnymi pręgami.

-Podziel to na trzy klany - uspokoił go Ciernista Gwiazda.

-Mało potrzebujecie - miauknęła Błękitna Gwiazda - pozwolę wam polować na garstce naszych terenów łowieckich pod jednym warunkiem - powiedziała poważnie - Wasze polujące koty nie mogą atakować moich. - dokończyła ostro.

-Nie powiedziałem, że będą atakować - próbował uspokoić ją Ciernista Gwiazda - tylko polować i wracać do obozu, nic więcej. - Błękitna Gwiazda się chwilę zastanowiła, po czym odpowiedziała.

-Dobrze, możecie przychodzić na teren do Wężowych Skał - powiedziała spokojnie - Ale nigdzie indziej.

-Dziękuję Błękitna Gwiazdo, Klan Cienia jest wdzięczny. - miauknął, po czym dotknęli się nosami na podziękowanie. - A co z innymi klanami? - zapytał patrząc się na innych przywódców. Dwa pozostałe kocury skinęły głowami na znak akceptacji. Reszta zebrania poszła szybko. Koty z różnych klanów pożegnały się ze sobą i rozeszły do obozów.

Pora nagich drzew* - określenie zimy.