လေပြည်မရှိသောအရပ် Season.1 (Completed)

PART:15::မှားယွင်းခဲ့သည်မှာ အစထဲက..

"ေျပာေလ..ကေလး''

ေခါင္းေလးၿငိမ့္ကာခပ္ေအးေအးေျဖလာသူ ။အဟင့္....ဘာမဟုတ္တဲ့စကားေလးကအစ ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္ေနပံုမ်ား...

"က်ေနာ္ေရာ...ခင္ဗ်ားလိုအရြယ္ေရာက္ရင္ အဲလိုပဲစမတ္က်က်နဲ႔တည္ၿငိမ္လာမွာလားဟင္''

ခပ္ေမာ့ေမာ့ေလးေမးမိေတာ့ က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြကို ဖြဖြေလးလာပုတ္သည္..။

"ဟုတ္မွာေပါ့..''

"သူ႔ကိုေရာ..အဲလူယုတ္မာကိုေရာေမ့သြားေလာက္လား..''

ပိုင္ႏုိင္ေသာအျပံဳးတစ္ခ်က္ထိုလူႏႈတ္ခမ္းမွာေတြ႔ရသည္..။

"ေသခ်ာတာေပါ့..ကေလးငယ္''

"ဒါေပမယ့္က်ေနာ္မေမ့ခ်င္ဘူး က်ေနာ္အစတည္းကသိတယ္

သူကေလလူယုတ္မာမွန္း''

ဖ႐ုိဖရဲက်ဆင္းလာေသာမ်က္ရည္မ်ားအား လာတို႔ထိေသာလက္သြယ္သြယ္...

ဘာရယ္မဟုတ္ေ႐ွာင္လြဲမိသည္...။ဒီမ်က္ရည္ေတြ...က်ေနာ္ေပးမသုတ္လို...။ကမ္းလင့္ေသာ.လက္တစ္စံု..ပင္သည္လည္း

ပိုင္႐ွင္အလိုက်ေနာက္ဆုတ္၍သာပင္...

"က်ေနာ္..အရမ္းမူးသြားတယ္ထင္တယ္ ခြင့္ျပဳပါဦး''

လဲက်မလိုယိုင္လဲေနေသာက်ေနာ့္ကိုယ္အားသူသည္ေပြ႔ခ်ီဟန္ျပင္သည္လားမေသခ်ာ..

"ရတယ္..ေခါင္းေဆာင္..ေကာင္းေသာညပါ''

တစ္ေယာက္ေသာသူမွလြဲ မည္သူမွထိဟန္မေပးလိုေသာကိုယ္သည္ အေတာ္အမွတ္သည္းေျခနည္းသည္...။သို႔ေသာ္

အတင္းခ်ီေပြ႔လာေသာလက္ေတြဟာ ၾကမ္းတမ္းလြန္းသလိုခံစားရသည္..။ဖယ္ေပးဖို႔႐ုန္းေသာ္လည္းပို၍ပင္တင္းၾကပ္လာသလို.

"နာတယ္''

မွီကပ္ထားရတဲ့ရင္ခြင္ဟာအသက္႐ွဴသံျပင္းျပင္း ေဒါသထြက္ေနတာလား..

"သူေျပာခဲ့တယ္..မင္းေဘးမွာငါေတာ့႐ွိတာ ယံုေပးမလားတဲ့

သူပဲေျပာတာပဲေလ...သစၥာ႐ွိေပးမယ္တဲ့တဘဝလံုးတာဝန္ယူတဲ့..

အခုၾကမွလမ္းခြဲရေအာင္တဲ့..လူယုတ္မာ..''

လူလိမ္ႀကီးစိုင္း႐ွန္ဟတ္ ။ေအာက္မွေမြ႔ယာေၾကာင့္က်ေနာ့္အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေနမွန္းသိလိုက္သည္..။ အမူးသမားတို႔ထံုးစံအရဖြင့္ဟစရာမ်ားေတာ့ မကုန္ႏုိင္ေသး...