It's my own fault { B brave fanfiction }

× 3

Als ik bij Esmee ben bel ik aan en ze doet open. '' hey Sam'' zegt ze vrolijk en laat me binnen. ''hey'' zeg ik terug en loop naar binnen. ''dus wat kom je doen?'' vraagt ze en gaat op de bank zitten. ''gewoon jou opzoeken of mag dat niet?'' zeg/vraag ik lachend en ga naast der zitten. ''tuurlijk wel. wil je wat te drinken?''. ik knik en ze loopt naar de keuken. even later komt ze terug met twee glazen cola. 'ik gok Bacardi-cola.' ze geeft een glas aan mij en gaat naast me zitten. ik pak het glas aan en bedank der. ik neem een slok en zet het glas op de tafel neer. 'en ik had weer eens gelijk' . ''wanneer kom je weer eens naar de club?'' vraagt ze om de stilte te verbreken, denk ik. ''ik denk van het weekend moet even kijken'' antwoord ik. ze knikt. ''of je komt woensdag gezellig mee'' zegt ze opeens. '' ik vind het prima'' zeg ik en neem nog een slok.

nadat we nog wat hebben gedronken en bij hebben gepraat ging ik weer terug naar huis. het is nu ongeveer 01:00 en k moest om 08'40 alweer opstaan. ik zucht en loop naar binnen. "Samuel waar kom jij zo laat vandaan?". ik loop naar de woonkamer en zie m'n moeder daar zitten. "van Esmee". ze kijkt me aan en schud der hoofd. "ga maar naar boven je hebt straks school" zegt ze rustig maar op een boze manier. ik knik en loop naar boven.

***

m'n wekker gaat, ik druk hem uit en draai me weer om. ik heb geen zin om op te staan en heel even verder slapen kan ook toch geen kwaad.. ik sluit mn ogen en val langzaam weer in slaap. ik schrik wakker als Gaya me opeens roept. "Sam je hebt nog 5minuten". ik kijk naar de wekker en zie dat ze gelijk heeft. snel kleed ik me aan en doe ik m'n haar goed. mn tas had ik gister al ingepakt dus dat hoef ik gelukkig niet meer te doen. na een kwartiertje ben ik klaar, pak mn tas en sprint naar beneden. "Gaya is net vertrokken" roept mn pa vanuit de keuken. ik zucht, pak mn fiets en fiets naar school toe. als ik mn fiets net in het fietsenhok zet gaat de eerste bel. snel zet ik mn fiets op slot en sprint naar het lokaal toe. als ik net het lokaal in stap gaat de tweede bel. "zozo meneer Leijten dacht even optijd te komen" grapt de docent. ik geef hem een gemaakte lach en loop naar m'n plaats. ik leun tegen het raam aan en kijk naar buiten. ik hoop dat deze dag snel voorbij is.