Mr. Badboy // Liry Fanfic

-8-

Pov Jeremy

Als ik op mijn telefoon kijk zie ik dat het 23:11 is, fijn. Je mag naar buiten, maar je moet voor 11 uur terug zijn. Dat word rond 12 uur naar binnen glippen via het raam, want dan slaapt iedereen in het instituut. Ik staar naar het water, met gedachtes die gaan over alles en nog wat. Ik ga aan de rand van het water zitten. Ik trek mijn mouw op, en zie mijn grootste fout. Allemaal witte en rode strepen. Ik blijf het gek vinden dat niemand het ooit door gehad heeft, wat ook best wel pijnlijk is, maar sowieso wel beter. Ik wil de andere niet overbelasten met mijn problemen. Ieder van hun heeft zijn eigen probleem. Net zoals ik. Maar als je weet dat het toch niemand boeit wat je voelt, wat heeft het dan nog voor zin om het ze te vertellen? Inderdaad, niet. Ik wil gewoon net zoals vroeger leven, maar ook weer niet. Toen ik 12 was, was het leven geweldig. Tot op mijn 13e verjaardag dan, alles veranderde. Als ik daarnaar kijk ben ik eigenlijk wel blij dat ik hier in het instituut zit. Er was sowieso geen andere optie. Ik wou niet naar een pleeggezin. Mijn cijfers verslechterde, en nu zit ik hier. Thank god. Maar ik voel dit nu al jaren, en het is een gewoonte geworden. En dat is best wel een probleem, want wie wilt er nou snijden als een gewoonte. Wie wilt elke avond jezelf in slaap huilen als gewoonte hebben? Inderdaad, niemand. Elke dag negatieve gedachtes, elke dag wel een traantje wegpikken. Elke dag je gevoelens opkroppen. Een geweldig leven heb ik. Ik weet wat ik ga doen. Ik kijk om me heen of ik niemand zie, als dat zo is stap ik het meer in, ik haal nog 1 keer diep adem. Ik knipper nog een laatste keer in mijn ogen, ik doe mijn hoofd dan onder water.