Κρυφό μου πάθος

Λούνα Πάρκ

<<Χμμ με παρακολουθείς;>>τον ρωτάω και είμαι έτοιμη να γελάσω.

<< Δεν νομίζω. Ειλικρινά με ενδιαφέρει να μάθω το πρόγραμμα σου.>>λέει.

<< Χμμ δεν θα έλεγα ότι είναι ενδιαφέρον.>>λέω.

<< Τί θα έλεγες να πάμε τρέχοντας μέχρι το καφέ παραπέρα;>>

<< Ωραία ιδέα αλλά μέχρι το μαγαζί με τα ποδήλατα θα κάνουμε αγώνες>>λέω.

<< Σύμφωνοι.>>λέει.

Κάνουμε αγώνες. Τον περνάω. Είμαι πολύ κοντά στο μαγαζί με τα ποδήλατα. Αλλά ξαφνικά τρέχει πολύ γρήρορα και στο τέλος ισοφαρίζουμε.

Σταματάω και βάζω τα χέρια μου στα γόνατα για να πάρω ανάσα. Σταματάει και με αγκαλιάζει απο πίσω.

<< Είσαι γρήγορη, με κούρασες πολύ.>>λέει.

<< Λοιπόν τί θα έλεγες να πάμε σπίτι μου να πιούμε καφέ και να σου δίξω τα βραβία μου;>>λέω.

<< Τέλεια.>>λέει.

Φοράει μια γκρί μακριά φόρμα και μια άσπρη μπλούζα.Είναι πολύ σέξυ. Η φόρμα εφαρμόζει πολύ ωραία στον ποπό του.

Στέλνω μύνημα στην Νίκα.

''Συμαζέψτε το σπίτι γρήρορα και φύγετε. Πάντε για καφέ κάπου. Θα έρθω με τον Ματτ''

Μου έρχεται κατευθείαν απάντηση.

'' Μείνε ήσυχη. Θα έχουμε εξαφανιστεί σε 15 λεπτά''

Ουφφφφ εντάξει προλαβαίνω.

Πάω να ανοίξω την πόρτα. Φοβάμαι για αυτό που θα αντικρίσω. Μόλις ανοίγω την πόρτα μια μυρωδιά καθαριότητας και λουλουδιών τρυπάει την μύτη μου. Πότε πρόλαβαν και καθάρισαν το σπίτι; Όλα είναι στην τρίχα. Μπαίνουμε και κλείνουμε την πόρτα.

<< Θέλεις καφέ, τσάι, χυμό;>>ρωτάω.

<<Ότι πίνεις εσύ.>>λέει.

Κάνω μια κανάτα τσάι και την αφήνω πάνω στο τραπέζι του σαλονιού. Βάζω τσάι και ακούω κάτι να σπάει απο τον πάνω όροφο. Καλά δεν φύγαν; Άμα είναι πάνω και κρυφακούν κάηκαν. Αφήνω το τσάι και ανεβαίνω. Βλέπω τον Μελένιο να έχει σκαρφαλώσει πάνω στο κομοδίνο και να έχει ρίζει μια κορνίζα μου με τον Σταύρο.

<< Μπράβο Μελένιε!!! Καλά τον έκανες τον ηλίθειο.>>λέω και τον παίρνω μαζί μου κάτω.

<< Να ποιος έσπασε κάτι.>>λέω στον Ματτ και εκείνος γελάει.

<<Λατρεύω τα σκυλιά.>>λέει και του τον δίνω αγκαλιά.