CHAPTER 34: Longing for you

67 3 0
                                    

Chapter Thirty four [][]

Hanggang sa lumipas na ang taon, buwan, araw, oras, minuto at segundo sa buhay ko..

Hindi parin nag-babago ang pag-kaulila ko sa mahal kong si Lance..

Para akong namatayan dahil kapag na-aalala ko siya lagi na lang akong naluluha ng parang ewan lang..

Naka-uwi na ang Papa ko at sinabi ko sa kanya na umalis papuntang 

States si Lance..

Lagi niya akong kino-comfort sa tuwing na-aalala ko ang pag-alis niya..

Nalungkot din si Papa ng malaman niyang duon na mag-aaral 

si Lance sa States..

Kahit anong aliw ko sa sarili ko ginawa ko

na...

Pero hindi ko pa rin magawa siyang kalimutan ng basta basta kasi mahal

ko siya..

Kahit anong gawin ko, siya lagi ang na-aalala

ko..

Ang hirap talaga tanggapin ng pag-alis ng taong mahal mo, hindi mo man lang nakausap

yung taong nag-pahalaga at minahal ka ng lubusan...

Lagi na lang ako malungkot..

Ngumingiti na lang ako sa mga kaibigan ko kahit alam ko naman sa sarili ko

na hindi ako masaya...

Wala ng nag-papasaya ng puso ko

araw-araw..

Ganito ba talaga ang tadhana ko ngayon?

May pag-asa pa ba ako na makita ko siyang

muli?

Masyado kasi akong nagpaka-tanga at hindi ko tuloy nasabi sa kanya ang tunay na

nararamdaman ko..

Huli na ba ang lahat?

Sana kahit na sa malayo siya...

Sana maramdaman din niya na mahal ko

siya..

2 TAON NA ANG NAKALILIPAS..

Buhat ng umalis si Lance at iniwan akong

malungkot...

Bati na rin kami ni Oren..

Pinatawad ko na siya sa ginawa niya sa akin

nuon..

Ayaw ko kasing nag-tatanim ako ng sama ng loob sa mga walang

kwentang bagay..

Kaya naman mag-kaibigan na kami

ngayon..

*Sigh*

Graduation na namin bukas...

Hindi ko alam kung magiging masaya ba

ako...

O patuloy lang ang kalungkutan ko na dumanak

sa akin...

Kahit ang mga kaibigan ko, alam nila na malungkot

ako...

Sila na lang ang gumagawang paraan para lang sumaya ako

kahit papaano..

Nag-papasalamat ako ng lubusan sa kanila dahil sila ang nagbibigay ng lakas sa akin na salubungin ang bukas...

Haaays!

Tulog na nga ako...

Ayaw ko nang mag-drama pa dahil ubus na ang mga

luha ko...

Maaga pa ako bukas para sa Graduation ko..

At natulog na nga ako...

(__ __) Zzz. Zzz. Zzz.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Yeah, tapos na..psh ang ikli lang ng nagawa ko dito sa chapter na to, piniga ko na si brain kaso wala ng mapiga hahahaha!

Gawin ko na ang susunod!

HAVE A GREAT DAY! SMILE :"D

Don't say I don't love you!Where stories live. Discover now