Huzursuzluk. Uykularım kaçıyor. Fırtınalarımda sığındığım tek liman, tavşanı takip ettiğim delik, maviye karşı tercih ettiğim kırmızı hap. Gök yarılıyor, yer sallanıyor ve kabuslarım çıkıyor teker teker kızıl topraklardan. Korkuyorum. 21 yaşında işe yaramaz bir adamım ben ve korkuyorum. Nereye gidiyorum? Ya da bir yere gitmeli miyim? Belki de durmalıydım en başından beri. Öyleyse kazanmaya çalıştığım bu ivme neden? Gerçi pek bir başarısızım bu konuda da. Uyumak güç, ihaneti ağırdı Morpheus'un. Çekildim kutuplarıma, üzgünüm sana zarar vermek istemezdim ama artık ben bir yabaniyim. Kaybettim kutup yıldızını da, s*ktirsin gitsin. Kimin ihtiyacı var ki kutup yıldızına?
