İnsanlar kırılır, hatıralar unutulur, duygular kaybolur. Fırtınalara göğüs gerersin, bazense ufak bir esintide parçalara ayrılırsın. Kandırırsın kendini 'Mutluyum' diye. Oysaki mutluluk sandığın şey başkalarından çaldığın bir gülücüktür.
Hayatına dokunur insanlar. Sonra da çekip giderler sanki var olmamışlar gibi. Belki de bu yüzdendir bir kalbi sevmenin zorluğu. Tek bir ricam var sizlerden, gidecekseniz dokunmayın lütfen kalan birkaç parça ruhuma. Terkedilmenin her türlüsü acı çünkü.
Hata bende mi? Hep bendedir. Üzgünüm anne, bir türlü mutlu edemedim seni de. Çok gözyaşı dökmüşsün benim yüzümden, öyle dediler. İster miydim ben hiç kalbini kırmak? Senden de özür dilerim baba. İstediğin gibi bir oğlan olamadığım için. Dedin ya hani 'yüzümüzü güldüremedin bir' diye, üzgünüm işte.
Herkes hata yapar bilirim, ama sanki ben hatalardan meydana gelmişim. Çok bağırmak istedim, çok ağlamak, çok anlatmak... Kendime anlatıp kendimi üzdüm yine. Neden? Deli miyim ben? Belki biraz. Sahi ya, biz insanlar ne garip varlıklarız.
Hayallerin vardır elbet ama inancın yoktur. Onu da almışlardır ellerinden sanki diğer çaldıkları yetmiyormuş gibi. Engel olsaydın ya? Sanki gücüm varmış gibi. Anlamıyor insanlar, aslında ben anlatamıyorum. Hiç iyi olamadım zaten şu anlatma işinde. Tek isteğim biraz mutluluk, çok mu ya sahiden? Çok tabii. Sen kim, mutluluk kim?
Yağmur mu yağdı az önce? Ne güzel koktu buralar. İyi bari, dünyada hala güzel bir şeyler kalmış. Kirletmemişiz onu daha.
Sormayın lütfen neyin var diye. Neden her fotoğrafında gözlerin böyle diye sormayın, sormayın işte. Anlatamam ki size yazdıklarımdan fazlasını. Nedenini de boşverin. Kimse sevmez ki sarıyı. Sevmeyin de zaten, bırakın benim olsun sarı.
Eskiden de bir şeyler karalamışım yine o da dursun burada. Dahası da var ama bırakın bana kalsın onlar.
İnsanlar eksilir, duygular da öyle.
Hissetmez olursun bazen.
Sana zevk veren bir zehir sigara, tütünden fazlası değildir senin için.
Çok yol kat edersin ama bilirsin daha başındasındır her şeyin.
Korkarsın da çok, kaybetmekten.
Sonra farkına varırsın; hiç sahip olmadığının.
Ağlarsın geceler boyu yastığa sarılıp.
Ağlayacak bir omuz bulamadığından değil;
Ağlayacak istediğin omuzu bulamadığından.
Kalbin kırılır küçük yaşta.
DVD'ye bir film koyarsın,
Şansına aşk filmi çıkar çocuk!
Ben kötü bir şey yaptım anne, yine kanattım bedenimi. Çok canım yanıyor. Bu sonbahar iyi değilim yine. Peki neden yazdım ben bütün bunları? Sil öyleyse? Sanki gücüm varmış gibi.
