MUMYA

Mumya - 5

Sevgili Chidipe,

Biliyorum sana bu şekilde seslenme mi sevmiyorsun fakat hala gerçek adına bahşetmedin. Umarım sağlığın yerindedir ve güvendesindir , İvan ile yakın zamanda tekrar konuşacağım. Sadece siz ikinizi sık sık düşündüğümü ve iyiliğinizi istediğimi bilmeni isterim.

Yakın bir tarihte oraya geleceğim biliyorum İvan'ın seni sarayda saklaması biraz zordur burnu uzun kişilerin olduğunu anlamıştır bile İvan kendinize dikkat edin ve birbirinizi koruyun. Bu arada biliyorsun İvan sevdiği kişileri kaybetmeyi sevmez hırslıdır en son sevdiği birini kaybettiğinde çocukluk kardeşim İvan değişmiş ve yerine acımasız Kral İvan gelmişti. Eğer saraydan başka bir yere giderseniz kesinlikle bana bildirin sizin için elimden geleni yapacağım.

Saygı ve Sevgilerimle
Kral Justin

Mektubu yazan kişi Kral Justin'di hala kafamız karışmış durumdaydı. Neler olduğunu tam manasıyla çözememiştik üstelik bu rutubet kokan daracık odada kısılıp kalmıştık.

"Eğer sevgililer ise birbirlerini seviyorlarsa neden böyle bir şey yazmış bu gayet resmi bir dille yazılan mektup açıkçası ben sevgilime böyle bir mektup göndermem."

"Haklı olabilirsin belki her şey bu mektuptan sonra başlamıştır."

İkimizinde haklı tarafları vardı şuan düşüneceğimiz şeyler çok saçmaydı gece olmaya başlamış hava kararmıştı.

"Telefonlar buradan çekmiyor diğerleri bizi beklemeden otele gitmiştir dört saate dedik fakat biz uzunca bir zamandır buradayız."

Ellerimi saçlarımın arasına geçirip derince nefes aldım dediklerinin her kelimesinde haklıydı. Buradan nasıl çıkacağımızı bilmiyorduk meraklı olmasaydık belki şuan sıcacık ve sessiz (!) otelimizde uyuyor olabilirdik.

"İyi tarafından bak elimizde kimsenin bilmediği bazı kanıtlar var büyük arkeologlar bile bu denli bir mektupların olduğunu bilmiyor elimizde şuan milyarlar var."

"Ya işe yaramaz diye almamışlarsa bizden önce bulmuşlarsa sonuçta bu geçidi çok çabuk bulduk şans eseri karşımıza çıkmış olamaz."

İkimizde sessizce farklı köşelerde oturuyorduk kesinlikle onunla takım olmamalıydım Fiona ile takım olsaydım başıma bu gelmezdi adam resmen uğursuzluğu elleriyle çekip çeviriyor.

"Nasıl buradan çıka...."

"Hey kapı açılıyor..."

Hızlıca oturduğum yerden kalktığımda koşarak taş kapının önüne geçtim yavaş yavaş açılıyordu gözlerimi sıkıp bir kaç dakika bekleyip açtığımda bir kaç saniyeliğine karşımda siyah ve gri karartılar da bir yüz görmem bir oldu.

"Hey orada bekleyecek misin?"

Dalgınlığımı kısa sürede atıp hızlıca odadan dışarı çıktım etraf iyice soğumuştu. Bulunduğumuz yapıtın tabanındaki delikten ay ışığı geliyordu.

"Bu aslında değişik biz içeride otururken nasıl bir güçle çıkmayı başardık oysaki ben iki saat kapıyı itmeye çalıştım."

Etrafa baktığımda daha demin gördüğüm karartı kaybolmuştu burada garip şeylerin olduğu belliydi. Kevin hala şaşkın şaşkın etrafa bakınırken elimdeki tarihi eser sayılabilecek mektupları sıktım tanrım bu adam nasıl profesör olmuştu?

"Belli ki bu kapılar tavanda ki deliğe göre çalışıyor Güneş çıkınca odalar kendini kilitliyor, Güneş yerini Ay'a bıraktığında da kapılar açılıyor yani o açıklıkta güneş gözüktüğünde kapıya kilit vuruluyor bizde öğle zamanlarına denk buraya gelmiştik o yüzden bu kadar süre orada tıkılı kaldık!"