Trouble with the Nerds [On-Going]

The Nerd

"It's not funny."

"Aish! Change topic. So yun nga, gusto kong sabihin sayo na mali yung pagkakaintindi natin lalo kana kay Steven."

Huh?

"What do you mean? And who's that bastard?" walang interes kong tanong.

Bago niya sagutin ay bigla niya akong hinatak paupo sa isa sa mga bench.

"Edi yung kawawang binully nila Angelo at ang sinampal mo kanina!"

"Do I have a care?"

"Ofcourse! Ikaw kasi eh!"

"Anong ako?"

"Ikaw. Masyado ka kasi kung mag-react. Hindi mo pa pinatapos ang sasabihin ng tao bigla mo nalang sinampal."

"So? Is it my fault?"

"Yes, it's yours. Kacey, gusto niya lang namang makipag-kaibigan sayo eh. Assumera ka rin eh." this time siya naman ang umirap.

"So ano ang gusto mong gawin ko? Bigyan siya ng special treatment para makabawi? tss."

"No. May naiisip ako ng mas mabuti para sakanya at... para na rin sayo." then she gave a grin.

"Just cut the shit and get to the point."

"Say sorry to him." she said while smiling.

"What the fvck! Are you kidding me, huh?!"

"No. I'm serious."

"The hell I care! In my 16 years of existence, hindi pa ako nakaranas na magbaba ng pride at mag-sorry."

"People can change."

"Well, not me. I won't change for anyone else especially for that stupid bastard."

Tumayo na ako at iiwan na sana si Sheki nung bigla siyang nagsalita ulit.

"Try to apologize, Kacey. Para makabawi ka kay Steven, mabait naman siya eh. Gusto niya lang makipag-kaibigan sayo."

Hinarap ko siya.

"Edi ikaw makipag-kaibigan sakanya since ikaw na rin ang may sabing mabait siya. Huwag mo na akong idamay pa."

"Kacey..."

"Apologizing.. is not totally me." dagdag ko pa.

Tinalikuran ko na siya.

Ramdam kong sinusundan niya pa rin ako.

"Kacey! Psst. Huy!" tawag niya sa akin. So irritating.

Tawag siya ng tawag sa akin hanggang sa mainis na ako. "STOP! I SAID QUIT FOLLOWING ME!" sigaw ko sakanya kaya nagsitinginan ang mga tao sa corridor. Well, I don't care.

"Eeh. Pupunta rin akong faculty, remember?" sabay taas ng report nila.

"Nako. High-blood masyado!" at inunahan niya na ako sa paglalakad.

Aish! Bad trip.

**

"Ma'am, ito na po ang report ng group namin."

"Ah, thank you Ms. Calderon." Ms. Manuela said to Shekinah.

"Oh! You're here Ms. Clemente.." surprised na sabi niya.

Isn't obvious? *roll eyes*

Nag-nod lang ako at iniabot ang report ng group namin. -____-

"Thank you. Oh, sige bumalik na kayo sa room niyo."

Nauna na akong naglakad kay Shekinah. Naaalibadbaran ako sakanya, ang kulit masyado.

Malapit na akong makalabas ng pintuan ng faculty nang bigla nanaman napurnada 'yon dahil sa pagtawag sa akin.

"Oh! Ms. Clemente." inis akong lumingon sakanya.

"What?"

"Can you give this form to your classmate?" ipinakita niya sa akin ang isang white envelop.

Bakit ako? Pwede naman si Shekinah, ah!

"Una na ako, ah?" Shekinah said at natatawang lumabas ng faculty.

I sighed. Utusan na pala ako ngayon? Hindi ako na-informed. Sarcasm, please.

Lumapit ako sa table ni Ms. Manuela.

"Who?" referring kung sino man ang classmate ko na 'yon.

"Hmm, the new transferred student..."

W-What?

Tumingin siya sa envelop. "Oh, kay Steven Montero. Sakanya mo ibigay 'yan. Thank you, ah.." inabot niya sa akin ang envelop at dahan-dahan ko iyong kinuha.

I looked at the envelop nung nakuha ko na 'yon.

Mr. Steven Montero

Ang nerd na 'yon. Patpatin, sobrang puti at iyakin na 'yon...

He's reminding me of someone..

Isang taong nang-iwan..

Isang taong nagpatalo sa takot niya..

Isang taong nilamon ng kahinaan niya..

Isang taong pinili kong kalimutan at huwag na muling maalala kailan man.

Ayoko na muling maranasan ang naranasan ko dati..

Ayoko na muling magkaroon ng connection sa mga taong mahihina katulad ni Steven Montero.