Trouble with the Nerds [On-Going]

The Nerd

The nerd

(A/N: Steven sa side .w.)

-

Chapter Two

Saktong nag-bell na nung nag-walk out ako sa eskandalo kanina.

*sigh*

Nai-stressed ako. First week of school palang, may napagbuhatan na kaagad ako ng kamay. Well, their fault not mine.

Biglang bumukas ang pintuan at niluwa nito ang adviser namin, si Mrs. Diaz. I thought siya lang ang dumating. Yun pala, may kasama siyang uhuging bata.

Sino pa ba? No other than him.

"Class, meet your new classmate. Steven Montero. So, kindly introduce yourself, Steven."

I stared at him at nung napatingin siya sa akin, mukhang gulat na gulat siya.

"Oh. Why Mr. Montero, is there a problem?" nagtatakang tanong ni Mrs. Diaz sakanya.

Sinamaan ko siya ng tingin and I gave him a subukan-mo-lang-sabihinstare.

"A-Ah. Wala po. H-Hello sainyo. Ako si Steven Montero, transferee from Carson University. Hope we can all be friends."

Sa sinabi niyang 'yon, nilingon ako bigla nung tatlo. I ignored them and I crossed my arms.

"Okay, sige. Hmmm, you may take your sit beside..."

Lumingon-lingon ang adviser namin at nung napako ang tingin niya sa side ko..

Oh noes. Don't tell me...

"...Ms. Kacey Clemente."

Shit. Kainis!

Palapit siya ng palapit at nung nasa right left side ko na siya. "H-Hello." bati niya.

I looked at him. "Dork." at tumingin sa labas ng bintana.

He's really annoying! Swear. -____-

*-----

Steven's Point Of View

First day ko palang sa school may nambully na kaagad sa akin. *sigh* Have pity on me, mommy!

Tapos ito pang katabi ko, she's Kacey Clemente. Paano ko nalaman? Malamang binanggit ni Mrs. Diaz kanina eh.

Akala ko mabait yun pala, may sungay din. Hindi ako pinatapos sa pagsasalita at nakatanggap pa ako ng malutong na sampal. Gusto ko lang naman sabihin na gusto ko siyang maging kaibigan eh, 'di yung mas malalim pa sa pagiging friends.

Assuming din ito eh but it's fine, niligtas niya naman ako kanina sa pinsan niya. I owe her a lot.

*bell rings* The bell rang, ibig sabihin break time na.

Biglang tumayo yung katabi ko at naglakad palabas, sumunod naman sakanya yung tatlo niyang kasama kaninang umaga.

I arrange my things at nilabas yung sandwich ko.

"Huy!"

"Ay palaka!" napahawak ako sa dibdib ko dahil sa gulat.

"What the hell?! Do I look like a frog?" kinakabahan akong umiling. Bigla naman siyang ngumiti then he extended his arms and offered his hand. "Tyler, by the way."

Pa-cool niyang sabi. Hmm, may itsura 'tong Tyler na ito but mas may itsura ako kapag nag-ayosako.

"Hello sa'yo." bati ko sakanya.