Gözlerimi yeni bir güne araladığımda yanımda Tahir yoktu. Ayağa kalkıp yatağın yanında duran beşiğe baktım. Nehir de yoktu gözlerim duvarda ki saati bulduğunda saatin 11.35 olduğunu gördüm Nehir yüzünden geceleri uyuyamadığım için geç uyanıyordum.
Odada ki banyodan gelen Tahirin ve Nehirin gülüşme sesleriyle banyoya doğru ilerledim kapıyı açtığımda gördüğüm manzara ile yüzüme büyük bir gülümseme yayıldı Nehir Tahirin burnunu ısırmaya çalışıyor ama ısıramıyor ikisi de gülüyorlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nehirin üzerinde ki bornozdan yine üzerine kusmuş olduğunu ve Tahirin onu yıkadığını anlamıştım.
Büyük bir gülümsemeyle onları izlerken ikiside bana baktı Nehir bana kollarını uzatırken Tahir gülümsedi.
Nehiri kucağıma aldım ve yanaklarını öptüm daha sonra Tahire yaklaştım ve burnunu ısırdım "aaah kızım napıyorsun" Tahirin acı feryadıyla kahkaha attım "Ne kızımın yapamadığını ben yapayım dedim" deyip banyodan çıktım ve Nehiri yatağa bıraktım.
Tahir de banyodan çıkıp Nehirin yanına uzandı Nehir zorlukla Tahirin üzerine çıkıp kafasını göğsüne koydu ve gülümsedi Nehir Tahire çok düşünkündü ve bu durumu kıskanmıyor değildim.
Nehire baktım ve gülerek parmağımı salladım "kız seni 9 ay baban mi taşıdı karnında" dediğimde beni umursamayıp daha çok Tahirin göğsüne yayıldı. Tahir Nehirin saçlarını okşadı "Yat kızım yat anan bizi kıskanayi" dediğinde güldüm.
Tahir de gülümseyip bana baktı.
"Nefes bence biz bundan bir tane daha yapalım he ne dersin?" Deyince göz devirdim ve odadan çıkıp yan odada ki Nehirin odasına girdim pembe kalın bir tulum aldım ve geri bizim odaya geldim. Nehirin kendine ait bir odası vardı ama daha küçük olduğu için beşiği bizim odada duruyordu.
"Nehir daha çok küçük Tahir" dediğimde bu sefer o göz devirdi "kızım bunun yapılma sürecine 2 ay desen-" dediğinde sözünü kestim "2 ay mı? 2 gün de sen ona,şimdi bile korunmasak ohooo" dediğimde kahkaha attı Nehiri Tahirin göğsünden aldım üzerini giydirmeye başladım.
"Tamam Nefesim 2 gün diyelim 9 ay da hamilelik desen Nehir o zamana kadar 1 yaşında olur hatta 2 ay bile fazlası olur" deyip yatağa daha çok yayıldı.
Nehirin üzerini giydirip yatağa oturdum ve emzirmeye başladım. Tahir ben Nehiri emzirirken yine açlıkla bakıyordu. Yatakta dizlerinin üzerinde yanımıza doğru geldi.
"Tahir gelme bak daha yemek yemedim sadece kızıma var" dediğimde dudaklarını büzdü.
"O zaman yemekten sonra" dediğinde kafamı salladım yavaşça yaklaştı tam dudaklarını dudaklarıma bastıracakken Nehir ağzını göğsümden çekmeden Tahirin yüzüne vurdu.
Ben kahkaha atarken Tahir kaşlarını çattı "ula prenses ne ettun?" Dediğinde Nehir de gülmeye başladı. ***
Aşağı indiğimizde masaya oturdum Tahir de Nehiri kucağına oturttu. Eğmen de Mustafa abinin kucağındaydı. Ona çay yoğurt falan veriyorlardı 6. Ayı geçmişti ama Nehir anne sütünden başka hiçbir şey yiyemezdi.
"Kizum çocuğa bir şeyler verelum baksana nasıl sofraya bakayi" Saniye annenin dediklerine göz devirme isteğim gelmişti ama devirememistim. Ne zaman sofraya otursak aynı şeyleri söylüyordu.
"Biz Nazarla evlenmeye karar verdik" Murat'ın heyecanla söylediği cümleler kimse de şok etkisi yaratmazken Nehir ellerini birbirine çarptı.
"Ula bu çocuktan başka beni anlayan yok yemin ederum gel amcam buraya" deyip Tahirin kucağından Nehiri aldı.
Mehmet baba "Oğlum hepimiz biliydik zaten" diyerek Murat'ın omzunu sıvazladı.
"He biliydik ula üstünüze bir tane çocuk yaptuk ikincisi de yolda" Tahirin kurduğu cümlelerle masada ki herkes bana döndü.
Asiye abla mutlulukla ve heyecanla ayağa fırladı "Kız Nifes hamile misun yine uyhh" deyip dizine vurdu.
"Hay-" cümleme başlamadan Fatih ayağa fırladı.
"İkizuum 3. Kez amca oliyriz"
Tahir tam yalanlamak için konuşacakken bu sefer Mustafa abi ayağa fırladı.
"Ula hangi ara ettun bizim oğlandan vakit galmayi"
Murat kucağında ki Nehiri zıplattı "kız sen büyüdünde abla mı oldun sen"
"Ya bir dinleyin ben hami-" bu kez sözümü Saniye anne kesti.
"Uyh gideyum telgrafa söyleyeyumda tüm köyün haberu olsin"
Herkes ayni anda konuşmaya başladığında yanımda oturan Tahire döndüm ve sinirli sinirli baktım.
"Ula bir durun Çocuk falan gelmiyor ama Allah nasip ederse olur demek istedum" herkesin yüzündeki gülümseme havada asılı kaldığında Nehirde hiçbir şey anlamadığı halde kucağında olduğu Murat'ın boynuna kollarını doladı.
"Alun işte üzdünüz prensesi" Murat yavaşça Nehirin sırtını sıvazladı "Üzülme amcam sen ben senu abla ederum" dediğinde hepimiz tekrar gülmeye başladık.
