CHAPTER 44

1.8K 39 0
                                    


Camella point of view;





I'm okay. I just wanted to be okay. I just wanted to smile widely in real, but seems I can't..



" Ate, nandito si Kuya Kenly at Kuya Andres.." Pagkasabi ni Chrisy 'non, tumayo agad ako sa kama ko, " They're waiting down stairs.." Dagdag niya at umalis na.



Dali dali akong bumaba, hindi na ako nagsuklay o ano paman. Nakita ko kaagad sila na nag-uusap. Kahit papano, masaya ako dahil magkasundo silang dalawa.



" Good morning Camella!" Bati nilang dalawa sa akin, umupo ako sa single sofa habang silang dalawa naman nasa mahabang sofa.




" Gusto ka lang sana naming bisitahin.." Panimula ni Kenly.




" Yes, we just wanted to see you if you're okay. You okay?" Sabi naman ni Andres.



Tumango naman ako, " I'm fine, sorry nga pala sa nagawa ko. K-kung hindi niyo ako mapapatawad I-its okay." Sabi ko.



" Okay lang 'yon. At tsaka papatawarin ka namin. Its not a big deal anyway. Nag-alala lang kami." Sabi ni Andreo tumango naman si Kenly.



I'm so lucky. Dahil niligawan ako ng dalawang lalaking 'to, hindi ko nga alam kong anong meron sa akin bakit nila ako niligawan.



" S-salamat talaga.." Naka-ngiti kong sabi, tumingin naman ako sakanilang dalawa habang pinagmamasdan silang mabuti.



Parang..Ang hirap nilang saktan, sa mga ngiti palang nila mag-sisi kana kung bakit mo sila sinaktan..Pero I need to do this, bou na ang desisyon ko.



Bumuntong hininga ako, " Salamat sa pagpunta niyo ngayun at buti nalang pumunta kayo, m-may gusto kasi akong sabihin sa inyo." Panimula ko.



" I'm nervous.." Sabi ni Kenly, nginitian ko nalang siya. I'm sorry!



" Andres..Kenly.., T-thank you, thank you dahil naging parte kayo ng buhay ko, thank you dahil pinapakita niyo sa akin ang pagmamahal niyong dalawa, na appreciate ko 'yon sobra. Alam kong minsan nasasaktan ko kayo sorry. At alam niyo ring h-hindi ko masusuklian ang pagmamahal niyo sa akin..At sinisisi ko ang sarili ko kung bakit?..Eh sapat naman kayo, dapat nga kayo ang mahalin ko e.." Sabi ko, pinilit kong hindi umiyak.



" Cam, you okay?. You need water?" Tanong ni Andres sa akin. Naiiyak na talaga ako, pero hindi ako pwedeng umiyak.



Hindi ko pinansin ang tanong ni Andres nagsalita ako uli, " H-hindi ko kayo ginagag*ong dalawa, gusto ko lang na malaman niyo na i..itigil niyo na ang panliligaw sa akin.." Pagkasabi ko nun, nagulat silang dalawa at kumuyom ang kamay ni Kenly.



" Alam kong nasaktan ko kayo kaya sana patawarin niyo ako..Naging mabuti kayo sa akin sobra, kaya ginagawa ko 'to para hindi ko na kayo masaktan at hindi pa huli ang lahat.." Sabi ko, pinunasan ko kaagad ang luha kong tumulo sa isang mata.



" Cam, you don't have to do this. Diba sabi ko sa iyo nasa huli ako ang talo? ako ang masasaktan, pero hindi ako susuko diba?" Sabi naman ni Andres.



" Hindi ko 'yon nalilimutan Andres at hindi ko 'yon malilimutan. Pero..I just wanted to do this." Sabi ko.



" But why? what is the reason? hindi sapat sa akin ang rason na ginagawa mo 'to dahil nasasaktan kami!" Biglang sigaw ni Kenly at umalis na. Napapikit ako, at doon na tumulo ang mga luha ko.



" Camella.." Agad lumapit si Andres sa akin at niyakap ako, " Hindi rin naman sapat sa akin ang rason na 'yon. But I understand you, kaya tahan kana..I will stop courting you." Dagdag ni Andres, napatango naman ako.



" T-thank you Andres.." Nasabi ko nalang, humigpit naman ang yakap ni Andres sa akin.



I made that decision not just for myself its for their own sake. At sana maiintindihan nila ako.



" Hoy! tulala ka na naman diyan!" - Chacha.


" Ha? tulala ba ako?" Napatanong ako.



" Ay hindi te!, ang dami mo na ngang nasabi eh!" Sigaw uli ni Chacha.


" Tama ba ang nagawa ko?" Tanong ko sakanila.



" Ang alin? ang tumunganga nalang? aba, para sa akin hindi!" - Chacha.



" Yeah I agree.." Sabi naman ni Janine, napailing nalang ako.



" Hindi 'yon. Yung ginagawa ko kila Andres at Kenly.." Sabi ko.



" Hindi naman kita masisisi te. Pero para sa akin mali 'yon, sinayangan mo sila.." Sabi ni Chacha.



" Sinayangan ko sila oo. At sinasaktan ko rin sila.." Sabi ko.



" Part yan nag pagmamahal ang masaktan ng masaktan.." Sabi naman ni Janine.



" I know.." Sabi ko.



" Pero..Hindi ko man alam kong bakit mo 'yon nagawa e may solusyon naman. Pero alam kong tama ang desisyon mo." Sabi ni Chacha, napangiti naman ako.



" Yeah, so you should talk to Kuya na Camella para hindi kana nahihirapan." Sabi naman ni Janine.



Handa ko naba siyang harapin at kausapin?





To be continue..

Should I Let Go?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon